28:1  Nü nö dem Zabat, aus de iashta Dach fon dee Wäakj aunfonk too däujgelen, kjeemen Marieja Magdeleena un de aundre Marieja det Grauf too zeenn.

2  Un zeetemöl, doa wia un groota Iadbäben; dan dem Harrn zien Enjel kjeem rauf fon dem Himel, un kjeem un rold dem Steen fon de Däa, un zaut doa böwen.

3  Zien jelöt wia aus un Blits, un ziene Kjleeda zoo wit aus Shnee.

4  Un de Waichta shedaden fe Forrcht fe am, un worrden zoo aus Doodes.

5  Öba de Enjel auntwuad un zäd too de Früjes, „Ziet nich angst, dan ekj weet daut jie Jeezus zäkjen, dee jekjrietsicht wia.

6  “Hee es nich hia; hee es opjestönn, zoo aus hee zäd. Kömt, zeet de Städ wua de Harr lach.

7  “Un göt shwind un zaicht ziene Jinja daut hee es opjestönn fon de Doodes, un werrkjlich, hee jeit ferr jünt nö Galiläja; doa woa jie am zeenn. Zeetemöl, ekj ha jünt jezaicht.”

8  Un zee jinjen feks rüt fon det Grauf met Forrcht un groote Freid, un randen un brochten ziene Jinja Wuat.

9  Un aus zee jinjen ziene Jinja zaijen, zeetemöl, Jeezus trof ent un zäd, „Freit jünt!“ Dan kjeemen zee un hilden am bie de Feet un bäden am aun.

10  Dan zäd Jeezus too ent, “Ziet nich angst. Göt un zaicht miene Breeda daut zee nö Galiläja gönn, un doa woarren zee mie zeenn.“

11  Nü wielt zee jinjen, zeetemöl, wese fon de Waichta kjeemen en de Staut nen un berechten de Hauptpriesta aul de Dinja waut pesiat wiarren.

12  Aus zee zikj fezaumelt hauden met de Eltestash un hauden toop Röt jenömen, jeewen zee de Zuldöten ne groote zom Jelt,

13  un zäden, “Zaicht ent, ‘Ziene Jinja kjeemen de Nacht un stoolen am waich wielt wie shleepen.‘

14  “Un wan dit nö dem Gowerrnieja ziene Uarren kjemt, woa wie am toofräd stalen un jünt fezecherrn.“

15  Un zee noomen det Jelt un deeden zoo aus ent befölen wia; un dize Zaij worrt wieda fetalt mank de Jüden bot fondäujgel too.

16  Un dee alw Jinja jinjen äa Waich nö Galiläja, nö dem Boach waut Jeezus ent bestalt haud.

17  Aus zee am zajgen, bäden zee am aun; öba wese twiewelden.

18  Un Jeezus kjeem un räd too ent, un zäd, „Aule Machtraicht es mie worrden jejäwt en dem Himel un op Iaden.

19  “Göt doawäajens un mäakt Jinja fon aule Natsjoonen, un deept ent en dem Nömen fon dem Föda un fon dem Zän un fon dem Heiljen Jeist,

20  “un liat ent aules too hoolen waut ekj jünt befölen ha; un zeet, ekj zen met jünt bot det Enj fon dize Tiet.“ Amen.