5:1      Un aus hee de Shoarren zach, jinkj hee op un Boach nop, un aus hee zikj jezäten haud kjeemen ziene Jinja nö am.

2            Dan müak hee zien Mül öp un liad ent, un zäd:

 

3            Zeelich zenn dee waut oam en dem Jeist                                                                 zenn,

Dan det Himelrikj es äat.

4            Zeelich zenn dee waut trüarich zenn,

Dan ent woat jetreest woarren.

5        Zeelich zenn dee waut doa zaunftmütich

zenn,

Dan zee woarren de Welt oawen.

6            Zeelich zenn dee waut hungat un darrsht fe

Jeraichtichkjeit,

Dan zee woarren jefelt woarren.

7            Zeelich zenn dee waut zikj errboarrmen,

Dan zee woarren Errboarrmunk kjrian.

8            Zeelich zenn dee waut kloarein en det Hoat                                                          zenn,

Dan zee woarren Got zeenn.

9            Zeelich zenn de Frädmäaka,

Dan zee woarren Got ziene Zäns heeten.

10         Zeelich zenn dee waut fe Jeraichtichkjeit

fefolcht woarren,

Dan det Himelrikj es aät.

 

11  Zeelich ze jie wan zee jünt ütshempen un fefoljen, un aule zorrten beezet falsh jäajen jünt zaijen om miens haulwen.

12  Freit jünt un ziet zeeja froo, dan groot es jüne beloonunk en dem Himel, dan zoo han zee de Profeeten waut ferr jünt wiarren fefolcht.

13  Jie zenn det Zolt fon de Iad; öba wan det Zolt det jeshmak felist, woo zaul daut nü jezoltjen? Daut es nü fe nusht goot aus toom rütjeshmäten woarren un unja Menschen äare feet jetraumpelt woarren.

14  Jie zenn det Licht fon de Welt. Ne Staut waut op un Boach jezat es kaun nich festäaken woarren.

15  Un zee doonn uk nich ne Laump aunstekjen un unja ne Bet zaten, öba op un Laumpenhoola, un dan jeft daut Licht too aul dee waut en det Hüs zenn.

16  Löt jün Licht zoo shienn ferr Menschen daut zee jüne goode Woakjen zeenn un jünem Föda en dem  Himel Iarren.

17  Denkjt nich daut ekj kjeem det Jezats ooda de Profeeten too fenichten. Ekj kjeem nich toom fenichten, öba toom errfelen.

18  Dan zecha, zaij ekj too jünt, bot Himel un Iad fegönn woat nich een Jot ooda Tietel fon det Jezats fegönn bot aules errfelt es.

19  Wäa’ema dan, eent fon de kjlantste fon dize Jebooten braikt, un liat Menschen zoo, zaul det kjlanste en det Himelrikj zenn; öba wäa’ema dee deit un liat, dee zaul groot en det Himelrikj jenant woarren.

20  Dan ekj zaij too jünt, daut büta jüne Jeraichtichkjeit nich wieda jeit aus de Jeraichtichkjeit fon de Shreftjeliade ooda Foarizäja äare Jeraichtichkjeit, woa jie op kjeenem Waich en det Himelrikj nen gönn.

21  Jie han jehiat daut daut es worrden jezaicht too de oole Tiet, „Jie zelen nich Merrderrn, ^{2 Moo 20:13; 5 Moo 5:17} un wäa’ema merrdat woat en de jefoa zenn fon det Jerecht.“

22  Öba ekj zaij too jünt daut wäa‘ema dol es met zienem Brooda önen Uazäak woat en de jefoa fon det Jerecht zenn. Un wäa‘ema too zienem Broda zaicht `Raka` woat en de jefoa fon de Rötsharrshoft zenn. Öba wäa‘ema zaicht, `Dü Noa` woat en jefoa fon det Hallenfia zenn.[1]

23  Doawäajens, wan dü diene Göw nö dem Aultoa brinjst, un die daut doa bie felt daut dien Brooda waut jäajen die haft,

24  „löt diene Göw doa  ferr dem Aultoa un gö dienem Waich. Zie iasht traichtjeshtalt met dienem Brooda, un dan kom un opfa diene Göw.

25  Bestem die fuats met dienem Jäajna, wiels dü op dem Waich best met am, zust mucht dien Brooda die äwajäwen nö dem Rechta, un de Rechta jeft die äwa nö däm Ofitsia, un dü woasht en det Jefenknis jeshmäten.

26  “Zecha, zaij ekj too die, dü woasht doa nich rüt kömen bot dü det latste Sent jetölt hast.

27  Jie han jehiat daut daut es jezaicht worrden too dee fon oole Tiet,[2] „Dü zaust nich de Eehezind begönn.“ ^{2 Moo 20:14 5 Moo 5:18}

28  Öba ekj zaij too die daut wäa’ema nö ne Frü kjikjt met Menschenlost haft dan öl de Eehezind begönn met arr en zien Hoat.

29  Wan dien raichtet Üajg die beleidicht, dan plekj daut üt un shmiet daut Waich; dan daut loont zikj meeja fe die daut eent fon diene Jlieda fenicht woat aus daut dien gaunsa Kjarrpa zul en de Hal jeshmäten woarren.

30  Un wan diene raichte Haunt die beleidicht, shnied dee auf un shmiet dee fon die; dan daut loont zikj meeja fe die daut eent fon diene Jlieda fenicht woat aus daut dien gaunsa Kjarrpa en de Hall jeshmäten woat.

31  Wieda, daut es worrden jezaicht , „Wäa’ema ziene Frü sheeden deit, löt am arr un Sheedingsbreef jäwen.“

32  Öba ekj zaij too jünt daut wäa’ema ziene Frü sheeden deit fe irrjent ne Uazäak aus Hürarie fe’uazäakt arr de Eehezind too begönn; un wäa’ema ne Frü friet waut jesheedt es bejeit de Eehezind.

33  Wada, jie han jejiat daut daut es jezaicht worrden too dee fon oole Tiet, „Jie zelen nich faulsh shwiarren, öba zelen jüne Eiten folbrinjen ferr Got.

34  Öba ekj zaij too jünt, doot äwaheipt nich shwiarren: nich bie dem Himel, dan daut es Got zienem  Troon;

35  un uk nich bie de Iad, dan daut es ziene Footbenkj; un uk nich bie Jeruzalem, dan daut es de Staut fon dem grooten Kjenich.

36  Un jie zelen uk nich shwiarren bie jünem Kop, dan jie kjenn nich eene Hoa wit ooda shwoat mäaken.

37   „Öba löt jün ‚Jö,‘ ‚Jö‘ zenn un jün ‚Nä‘, ‚Nä‘. Dan wautema meeja es aus dit, es fon dem Beezen.

38  Jie han jehiat daut daut es jezaicht worrden, ‚Un Üajg fe un Üajg, un ne Tän fe ne Tän.‘ ^{2 Moo 21:24 3 Moo 24:20 5 Moo 19:21}

39   „Öba ekj zaij jünt daut jie zelen un shlaichten Mensch nich jäajenaun stönn. Wäaema die aun de raichte Bak klaupst, drei am de aundre uk.

40   „Wan irrjentwäa die wel ferr det Jerecht nämen un dien Wanikj waich nämen, jef am dienem Äwarok uk.

41  “Un wäa‘ema die bemot ne Miel too gönn, gö twee met am.

42  „Jef nö däm waut fraicht, un fon däm waut liejen wel, drei nich waich.

43  „Jie han jehiat daut daut es jezaicht worrden, ‚Jie zelen jünem Nöba leewen un jünem Fient hausen.‘“ ^{5 Moo 19:18}

44   “Öba ekj zaij too jünt, leewt jüne Fiend, zäajent dee waut jünt ütfluchen, doot goots too dee waut jünt hausen, un bädt fe dee waut jünt ütnutsen un fefoljen,[3]

45  daut jie mäajen jünem Föda en dem Himel ziene Zäns zenn; dan hee mäakt de Zon opgönn äwa de Shlaichte un äwa de Goode, un shekjt Räajen op de Jeraichte un op dee Onjeraichte.

46  Dan wan jie dee leewen waut jünt leewen, waut fone Beloonunk ha jie? Doonn de Takskolaikta nich det nämeljet?

47  Un wan jie bloos jüne Breeda jreesen, waut doo jie meeja aus aundre? Doonn de Takskolaikta nich uk zoo?

48  Doawäajens zel jie folkömen zenn, kraikt zoo aus jün Föda en dem Himel folkömen es.

[1] NU-Taikst lat önen Uazäak üt.

 

[2] NU-Taikst un M-löten dize Wiad üt too dee fon oole Tiet.

[3] NU-Taikst lat dize Wiad üt: zäajent dee waut jünt ütfluchen, doot goots too dee waut jünt hasen.