6:1  Paust op daut jie jüne mildjäwrije Woakjen nich ferr Mensch doonn fon ent aunjezeenn too zenn, zus ha jie kjeenem Loon doa fäa.

2  Doawäajens, wan jie mildjäwrije Woakjen doonn, doot nich un Trompeet blözen zoo aus de Heichla en de Zienagogen doonn un en de Gausen, zoo daut zee muchten Ia han fon Mensch. Werrkjlich zaij ekj too jünt, dee han äarem Loon.

3  Öba wan jie un mildjäwrijet Woakj doonn, lot jüne linkje Haunt nich weeten waut de raichte Haunt deit,

4  daut jün mildjäwrijet Woakj mucht en jeheemen zenn; un jün Föda waut en dem Jeheemen zit woat jünt effentlich beloonn.

5   Un wan jie bäden, zel jie nich zoo zenn aus de Heichla. Dan zee jleichen too bäden bie dem stönn en de Zienagogen un op de Gausaikjen daut zee muchten jezeenn woarren fon Menschen. Werrkjlich, ekj zaij too jünt, zee han äarem Loon.

  1. Öba wan jie bäden, göt en jüne Stöw, un wan jie de Däa too han jemäakt, bädt too jünem Föda dee doa en de jeheemne Städ es, un jün Föda waut en dem jeheemen zit woat jünt effentlich beloonn.[1]

7  Un wan jie bäden, brukt nich wadahölende Wiad zoo aus de Heichla doonn. Dan zee jleewen ent woat jehiat woarren fe äare fäle Wiad.

8  Doawäajens, ziet nich zoo aus zee zenn. Dan jün Föda weet de Dinja waut jünt fälen eeja jie am fräujgen.

9        Doawäajens bädt zoo aus dit:

 

Ons Föda en dem Himel,

jeheilicht zie dienem Nömen.

10         Löt dienem Rikj kömen.

Löt dienem Welen Jedönn woarren

Op Iaden zoo aus en dem Himel.

11         Jef ons disem Dach ons Däachlichet Broot.

12         Un fejef ons onze Shulden

Zoo aus wie onze Shildna fejäwen.

13         Un leid ons nich en Fezäkjunk nen,

Öba rad ons fon dem Beezen.

Dan dient es det Rikj un de Krauft un de

Harrlichkjeit fe‘ema. Amen.

 

14  Dan wan jie Menschen äare Fäla fejäwen, woat jün Himelsha Föda jünt uk fejäwen.

15 Öba wan jie Menschen nich äare Äwaträdungen fejäwen, woat Got jün Föda jüne Äwaträdungen uk nich fejäwen.

16   Wieda, wan jie fausten, ziet nich zoo aus de Heichla, met un trüarjet jelöt. Dan zee festalen äare Jezechta zoo daut zee löten aus wan zee fausten. Werrkjlich zaij ekj too jünt, zee han äarem Loon.

17  „Öba dü, wan dü faustst, bezorrj dienem Kop un waush dien Jezecht,

18  „zoo daut dü nich zoo latst too Menschen aus wan dü fausten deist, öba too dienem Föda dee doa en de jeheemne Städ es; un dien Föda dee doa en dem jeheemnen zit woat die effentlich beloonn.

19  „Laicht nich Shatsa op fe jünt zelfst hia op Iaden, wua Mot un Rost fedoawen un wua Deew nen bräakjen un stälen;

20  „öba laicht Shatsa op fe jünt zelfst en dem Himel, wua Mot ooda Rost nich fedoawen un wua Deew nich nen bräakjen un stälen.

21  Dan wua jün Shauts es, doa woat jün Hoat uk zenn.

22   De Laump fon dem Kjarrpa es det Üajg. Doawäajens, wan dien Üajg goot es, woat dien gaunsa Kjarrpa fol Licht zenn.

23  Öba wan dien Üajg shlaicht es, woat dien gaunsa Kjarrpa fol Diestanis zenn. Doawäajens, wan det Licht waut en die es, Diestanis es, woo groot es dee Diestanis?

24   Kjeena kaun twee Harrn deenn; dan hee woat eenem hausen un dem aundrem leewen, ooda hee woat eenem trü zenn un dem aundrem fe’achten. Jie kjenn nich Got un Rikjdums deenn.

25  Doawäajens zaij ekj too jünt, doot nich zorrjen fe jün Läwen, waut jie äten ooda waut jie drinkjen woarren; uk nich fe jünem Kjarrpa, waut jie woarren aun traikjen. Es det Läwen nich meeja aus Äten, un de Kjarrpa aus Kjleeda?

26  Kjikjt nö de Fäajel en de Loft, dan dee zeijen nich ooda arrnten, un doonn uk nich opspikjerrn; doch foodat de himelsha Föda dee. Ze jie nich meeja wiat aus dee?

27  Wäa fon jünt derrch zorrjen kaun zikj achtian Sol felenjerrn?

28  Un wuarom Zorrj jie om Kjleeda? Betracht de Lelje op det Flekj, woo dee wausen: dee shaufen nich un spenen nich;

29  un doch zaij ekj too jünt daut nich möl Zolomön en aul ziene Harrlichkjeit wia zoo jekleedt aus dize.

30  Nü, wan Got det Graus op det Flekj zoo bekjleedt, waut fondaujgel es, un morrjen en dem Owen jeshmäten woat, woat hee nich fäl meeja jünt kjleeden, Ö jie kjliengloowshe?

31  Doawäajens, doot nich zorrjen un zaijen, ‚Waut woa wie äten?‘ ooda, ‚Waut woa wie  drinkjen?‘ ooda, Waut zel wie auntraikjen?‘

32   Dan nö aul dize Dinja zäkjen de Heiden. Dan jün Himelsha Föda weet daut jünt aul dize Dinja fälen.

33  Öba zäkjt iasht Got zien Rikj un ziene Jeraichtichkjeit, un dan woarren jünt aul dize Dinja bie jelaicht woarren.

34  Doawäajens, doot nich zorrjen om Morrjen, dan Morrjen woat zorrjen fe ziene äjene Dinja. Jenüach fe jieda Dach es zien äjenet shlaichtet.

[1] NU Taikst lat efentlich üt.