9:1   Un hee stäch en det Boot nen, fua äwa, un kjeem nö ziene äjene Staut.

2  Un zeetemöl, zee brochten am un Jelämden dee op un Bad läch. Un Jeezus zach äa Gloowen, un zäd too dem jelämden, “Kjint, zie mootich; diene Zinden zenn fejäft.”

3  Un fuats zäden wese fon de Shreftjeliade en zikj zelfst, “Dis Maun lastat.“

4  Öba Jeezus wist äare Jedanken un zäd, „Wuarom denkj jie beezet en jüne Hoaten?“

5  „Dan waut es leichta, too zaijen, „Diene Zinden zenn die fejäft,“ ooda too zaijen, „Stö op un gö?“

6  „Öba daut jie muchten weeten daut de Menschenzän Macht haft op Iaden Zinden too fejäwen“, dan zäd hee too däm jelämden, „Stö op, nem dien Bad un gö nö dien Hüs.“

7  Un hee stunt op un feleet nö zien Hüs.

8   Nü aus de Shoarren daut zajgen, staunden zee un feharrlichten Got, dee doa zoone Machtraicht haud nö Menschen jejäft.[1]

9  Aus Jeezus fon doa wieda jinkj zach hee un Maun dee heet Matäjus, un hee zaut bie det Sölhüs. Un hee zäd, „Folj mie.“ Un hee stunt op un foljd am.

10  Nü daut pesiad aus Jeezus bie dem Desh zaut en det Hüs, daut zeetemöl, fäle Takskolaikta un Zinda kjeemen un zauten döl met am un ziene Jinja.

11  Un aus de Foarizäja daut zajgen, zäden zee too ziene Jinja, „Wuarom at Jün Liara met Takskolaikta un Zinda?“

12  Aus Jeezus daut hiad zäd hee too ent, „Dee waut jezunt zenn fält daut nich aun un Dokta, öba dee waut krank zenn.“

13  „Öba göt, un liat waut dit meent, ‚Ekj felang Errboarrmunk un nich Opfa.‘ ^{Hö 6:6}  Dan ekj kjeem nich de Jeraichte too Büsee too roopen, öba Zinda.”[2]

14    Dan kjeemen Jehanes ziene Jinja nö am un zäden, “Wuarom doo wie un de Foarizäja fausten, öba diene Jinja doonn nich fausten.?”

15  Un Jeezus zäd too ent, „Kjenn de Frind fon dem Briegaum trüarren zoo lang aus de Briegaum met ent es? Öba de Däujgel woarren kömen wan de Briegaum woat Waich fon ent Jenömen woarren, un dan woarren zee fausten.“

16  „Kjeena deit un biet Seich waut nich enjesprungn es op un oolen Rok nop; dan det Flekj rit Waich fon dem Rok, un de Traninj woat oaja.“

17  „Un zee doonn uk nich niejen Wien en oole Wienladash nen, zus bräakjen de Wienladash twei, un de Wien jit üt, un de Wienladash zenn februkt. Öba zee doonn niejet Wien en nieje Wienladash, un beid zenn bewoat.“

18   Wielt hee dize Dinja zäd too ent, zeetemöl, un Harrsha kjeem un bäd am aun un zäd, „Miene  Dochta es jröts jestorrwen, öba kom un laij diene Haunt op arr un zee woat läwen.“

19  Un Jeezus stunt op un foljd am, un ziene Jinja uk.

20  Un zeetemöl, ne Frü met un flus fon Bloot öl fe twalw Joa kjeem fon hinja am un shiad zienem Rok aun, aun dem Zoom.

21  Dan zee zäd too zikj zelfst, „Wan ekj bloos kaun zienem Rok aun shiarren woa ekj jezunt woarren.“

22  Öba Jeezus wonk om un aus hee arr zach zäd hee, „Zie jetreest, Dochta; dien Gloowen haft die jezunt jemäakt.“ Un zee wia jezunt jemäakt fon dee Stund.

23  Aus Jeezus en dem Harrsha zien Hüs kjeem, un zach de Fleeten Späla, un de lüde Shoa äa jetimel,

24  zäd hee too ent, „Mäakt rüm, de Mejal es nich Doot, öba shlapt.“ Un zee lachten am üt.

25  Öba aus de Shoa rüt Jedönn wia, jinkj hee nen un noom arr bie de Haunt, un de Mejal stunt op.

26  Un de Nies fon dit jinkj rom en det gaunse Launt.

27    Aus Jeezus fon doa feleet, foljden am twee blinje Mana, un dee hielden un zäden, „Dawied zien Zän, errboarrm die äwa  ons!“

28. Un aus hee en det Hüs nen jekömen wia, kjeemen de blinje Manna nö am. Un Jeezus zäd too ent, „Jleew jie daut ekj dit doonn kaun.“ Zee zäden too am, „Jo Harr.“

29  Dan shiad hee äare Üajgen aun un zäd, „Mucht daut doanö zenn aus jün Gloowen es.“

30  Un äare Üajgen jinjen öp. Un Jeezus woarrnd ent Ierrentslich, un zäd, „Zeet daut kjeena dit  weet.“

31  Öba aus zee felöten wiarren, fespreeden zee dit wäajen am en det gaunse Launt.

32  Aus zee rüt jinjen, zeetemöl, dan brochten zee am un Maun, stom un bedieweldt.

33  Un aus de Diewel rüt jeshmäten wia, räd de Stoma. Un de Shoarren staunden un zäden, “Daut es niemöls zoo worrden jezeenn en Iesra’eel!“

34  Öba de Foarizäja zäden, „Hee drift Diewels rüt derrch dem Fäashten fon de Diewels.“

35  Dan jinkj Jeezus rom aul äare Städa un Darrpa, un liad en äare Zienagogen, un prädijd det Eefanjeeliejum fon det Kjenichrikj, un heeld jieda Kjrankheit un jieda Plaüjg mank de Menschen.

36  Öba aus hee de Shoarren zach, wia hee jeriat met Metleet fe ent, doawäajens daut zee meed un fesprenkt wiarren, zoo aus Shöp önen un Hoad.

37  Dan zäd hee too ziene Jinja, “De Arrnt es riew, öba de Oabeida zenn weinich.“

38  „Doawäajens, bädt dem Harrn fon dem Arrnt daut hee Oabeida en ziene Arrnt nen shekt.“

[1] NU Taikst last angst.

[2] NU Taikst lat Büsee üt.