4:1   Waut zel wie dan zaijen daut Abraham ons Föda haft jefungen nö det Fleesh nö?

2  Dan wan Abraham jeraichtfoadicht wia derrch Woakjen, haft hee waut toom met puchen, öba nich ferr Got.

3  Dan waut zaicht de Shreft? „Abraham jleewd Got, un am wia daut toojeräakjent aus Jeraichtichkjeit.“ ^{Ge 15:6}

4  Nü too däm waut doa oabeidt, woat de Loon nich jetalt aus Jnöd, oba Shult.

5  Öba too däm waut doa nich Oabeidt öba jleewt aun däm waut doa de Onjetliche jeraichtfoadicht, däm zien Gloowen woat am toojeräakjent aus Jeraichtichkjeit,

6  kjraikt zoo aus Dawied de Jezäajenheit beshrift fon dem Mensch too wäm Got Jeraichtichkjeit too räakjent önen Woakjen

7        “Jezäajent zen dee, dee äare Jezatslooze Döten

                fejäwt zen, Un dee, dee äare Zinden bedaikt

                zen;

8        Jezäajent es de Mensch too wäm de HARR nich

                woat Zind too räakjenn. ^{Ps 32:1,2}

9  Kjemt dize Jezäajenheit dan bloos op de Beshnädne, ooda op de Onbeshnädne uk? Dan wie zaijen  daut Gloowen wia Abraham toojeräkjent fe Jeraichtichkjeit.

10  Woo wia daut dan toojeräakjent? Wielt hee beshnäden wia, ooda Onbeshnäden? Nich wielt he beshnäden wia, öba wielt hee Onbeshnäden wia.

11  Un hee kjräch dem Täkjen fon Beshniedunk, un Zäajel fon de Jeraichtichkjeit fon dem Gloowen waut hee haud wielt hee noch Onbeshnäden wia, daut hee mucht de Föda zen fon aul dee waut jleewen, wan zee uk nich beshnäden zen, daut de Jeraichtichkjeit uk mucht too ent toojeräakjent woarren,

12  un de Föda fon de Beshniedunk too dee waut nich bloos fon de Beshniedunk zen, öba dee waut en de Staupen gönn fon dem Gloowen waut ons Föda Abraham haud wielt hee noch Onbeshnäden wia.

13  Dan de Fespräakjunk daut hee wuad de Oaw fon de Welt zen, wia nich too Abraham ooda zien Zöt derrch det Jezats, öba derrch de Jeraichtichkjeit fon Gloowen.

14  Dan wan dee waut fon det Jezats zenn Oawen zenn, es de Gloowen too nusht jemäakt un de Fespräakjunk nutsloos jemäakt,

15  wiels det Jezats wirrkjt Oaja; dan wua kjeen Jezats es doa es kjeen äwaträden.

16  Doawäajens es daut derrch Gloowen daut daut mucht nö Jnöd nö zen, zoo daut de Fespräakjunk mucht zecha jemäakt zen too aul det Zöt, nich bloos too dee waut fon det Jezats zen, öba uk too dee waut fon dem Gloowen fon Abraham zen, dee de Föda es fon ons aula

17  (zoo aus daut jeshräwen es, “Ekj ha die un Föda jemäakt too aule Natsjoonen”) ^{1 Mo 17:5}  en dem Toostaunt fon däm wäm hee jleewd, Got, dee läwen jeft too de Doodje un nant dee Dinja waut nich zen aus wan dee wiarren;

18  dee doa, jäajen Höpninj en Höp jleewd, zoo daut hee mucht de Föda zen fon fäle Natsjoonen, nö däm nö waut doa jerädt wia, “Zoo zelen diene Nökömende zen.” ^{Ge 15:5}

19  Un hee wia nich shwak en dem Gloowen, un bedocht nich zienem äjenen Kjarrpa, waut öl Doot wia (hee wia rom hundat Joa oolt), un daut Zarah äa Lief Doot wia.

20  Hee twieweld nich äwa Got ziene Fespräakjunk derrch Ongloowen, öba wia jestoakjt en dem Gloowen, un jeef Got de Harrlichkjeit,

21  un wia beteewat daut waut hee fespräaken haud kun hee uk foadjen.

22  Un Doawäajens “wia am daut toojeräakjent fe Jeraichtichkjeit.“  ^{1 Mo 15:6}

23   Nü daut wia nich jeshräwen om zientshaulwen auleen daut am daut wia toojeräakjent,

24  öba uk fe ons. Daut zaul ons toojeräakjent woarren, dee doa en däm jleewen dee Jeezus oprecht fon de Doodes,

25  dee wäa nop jejäwt wia wäajen onze Äwaträdungen, un wia opjerecht wäajen onze Raichtfoadjunk.