Kapitel 10 1 KORINTA
10:1 Un wieda Breeda, ekj wel nich daut jie zulen onjewoa zenn daut aul onze Födash wiarren unja de Wolkj, un jinjen aula derrch de Zee,
2 aule wiarren jedeept en Moozes nen unja de Wolkj un en de Zee,
3 aule eeten fon det nämeljet jeisteljet Äten,
4 un aule drunken det nämeljet jeisteljet Jedrenkj. Dan zee drunken fon däm jeisteljen Steen waut ent foljd, un dee Steen wia Kjristus.
5 Öba met de miashte fon dee wia Got nich goot toofräd, dan äare Kjarrpash wiarren fespreedt en de Wiltnis.
6 Nü aul dize Dinja worrden onze Fäabilda, too däm Aufzecht daut wie nich zulen lesten nö shlaichte Dinja zoo as dee uk lestaden.
7 Un doot nich Jetsendeena woarren zoo aus wese fon ent wiarren. Zoo aus daut jeshräwen es, „De Menschen zauten döl toom äten un drinkjen, un stunden op toom spälen.“ 2 Mo 32:6
8 Un löt ons nich Hürarie begönn, zoo aus wese fon ent deeden, un en een Dach dree un twintich Düzent folen;
9 un löt ons uk nich Kjristus fezäkjen, zoo aus wese fon ent am fezochten, un wiarren fenicht bie Shlangen;
10 un löt ons nich murren, zoo aus wese fon ent murrden, un wiarren fenicht fon dem Fenichta.
11 Nü aul[1] dize Dinja pesiaden too ent aus Fäabilda, un dee wiarren jeshräwen fe onze ermönunk, op wäm de Enja fon de Tieden jekömen zenn.
12 Doawäajens löt däm dee doa denkjt hee steit oppausen daut hee nich felt.
13 Kjeene Fezäkjunk haft jünt äwanömen büta zoone aus jemeen es too Mensch; öba Got es Trü, dee jünt nich woat errlauben jelokt too zenn äwa daut waut jie äwastönn kjenn, öba woat met de Fezäkjunk uk un Waich mäaken waich too kömen, daut jie daut muchten dräujgen kjenn.
14 Doawäajens, miene jeleewde, flicht fon Jetsendeenst.
15 Ekj räd aus too dee waut weiz zenn; recht fe jünt zelfst waut ekj zaij.
16 Det Kufel waut wie zäajenen, es daut nich de Jemeenshoft fon Kjristus zien Bloot? Det Broot waut wie bräakjen, es daut nich de Jemeenshoft fon Kjristus zienem Kjarrpa?
17 Dan wie, wan wie uk fäle zenn, zenn een Broot un een Kjarrpa; dan wie nämen aula deel aun det een Broot.
18 Be’oobacht Iesra’eel, nö det Fleesh nö: Zenn nich dee waut fon de Opfash äten Deelnäma aun dem Aultoa?
19 Waut zaij ekj dan? Daut un Aufgot irrjent waut es, ooda waut too Aufjeta je’opfat es irrjentwaut es?
20 Leewa, daut de Dinja waut de Heiden opferrn, opferrn zee too Diewels un nich too Got, un ekj wel nich daut jie zulen Jemeenshoft han met Diewels.
21 Jie kjenn nich fon det Kufel fon dem Harrn drinkjen un det Kufel fon Diewels; jie kjenn nich deel nämen aun dem Harrn zienem Desh un dem Desh fon Diewels.
22 Ooda doo wie dem Harrn too Aufgonst aunreitsen? Ze wie stoakja aus hee?
23 Aule Dinja zenn Jezatsmäsich fe mie,[2] öba nich aule Dinja zenn halpfol; aule Dinja zenn Jezatsmäsich fe mie,[3] öba nich aule Dinja büjen op.
24 Löt kjeenem zien äjenet zäkjen, öba jieda eena dem aundrem zient.
25 Ät wautema fekoft woat en dem Moaktplauts, un fräacht kjeene Fräujen om det Jewesens haulwen;
26 dan “De Iad es dem HARRN ziene, un aul de Folheit doafon.“ Ps 24:1
27 Wan irrjent fon dee waut nich jleewen jünt too Möltiet kräujgen, un jie welen gönn, ät wautema ferr jünt jezat woat, un fräacht kjeene Fräujgen om Jewesens haulwen.
28 Öba wan irrjent eena too jünt zaicht, “Dit es je’opfat too Aufjeta,” doot daut nich äten om däm Janjen zients haulwen dee jünt daut zäd, un om det Jewesens haulwen;[4] dan “De Iad es dem HARRN ziene, un aules doabenen.” Ps 24:1
29 “Jewesen,” ekj zaij, nich dient, öba daut fon dem aundrem. Dan wuarom zul miene Frieheit jerecht zenn fon un aundrem Mensch zien Jewesen?
30 Öba wan ekj deel näm met dank, wuarom woat shlaichtet jerädt fon mie fe det Äten äwa woont ekj dank jäw?
31 Doawäajens, aus ekj ät ooda drinkj, ooda wautema ekj doo, daut doo ekj aula fe Got ziene Harrlichkjeit.
32 Jäwt nusht toom jäajen steeten, nich too de Jüden ooda too de Jriechen ooda too Got ziene Kjoakj,
33 kraikt zoo aus ekj uk aule Menschen jefaul en aule Dinja, un zäkj nich mienem äjenen Loon, öba fe dem Loon fe fäle, daut wese muchten jeradt woarren.
[1] NU-Taikst lat aul üt.
[2] NU-Taikst lat fe mie üt.
[3] NU-Taikst lat fe mie üt.
[4] NU-Taikst lat det äwajet fon dize Farrsh üt.