4:1  Shlieslich dan, Breeda, wie porren nö un femönen en dem Harrn Jeezus Kjristus daut jie zulen meeja un meeja äwaflisent zenn, kjraikt zoo aus jie fon ons jekräajen han woo jie zulen waundeln un Got jefaulen;

2  dan jie weeten waut fone Jebooten wie jünt jeewen derrch dem Harrn Jeezus.

3  Dan dit es Got zienem Welen, jüne Heiljunk: daut jie zulen waich bliewen fon Hürarie;

4  daut jieda eena fon jünt zul weeten woo ziene äjene Frü too nämen en Heiljunk un Ia,

5  nich en hetsje Fleesheslosten, zoo aus de Heiden waut Got nich kjanen;

6  daut kjeena zul zienem Brooda ütnutsen un beshumeln en dize Zach, wiels de Harr es de Aufraichna fon aul zoone, zoo aus wie jünt ferrhäa woarrnden un seijden.

7  Dan Got roopt ons nich too Onreinichkjeiten, öba too Heiljunk.

8  Doawäajens dee waut dit aufzaicht zaicht nich Mensch auf öba Got, dee[1] ons uk dem Heiljen Jeist jejäwt haft.

9  Öba wäajen breedaliche Leew ha jie kjeene Noot daut ekj nö jünt shriew, dan jie zelfst zenn jeliat bie Got eena dem aundrem too leewen;

10  un werrkjlich doo jie zoo too aul de Breeda waut en Masedöniejan zenn. Öba wie porren jünt nö, Breeda, daut jie meeja un meeja toonämen;

11  daut jie felangen un stelet Läwen too läwen, nö jüne äjene Zachen too zeenn, un too oabeiden met jüne äjene Henj, zoo aus wie jünt befölen,

12  daut jie muchten natiadlich waundeln too dee waut büten zenn, un daut jie aun nusht muchten korrt zenn.

13   Oba ekj wel nich daut jie zulen onwisent zenn wäajen dee waut enjeshlöpen zenn, doamet jie nich trüaren zoo aus aundre, waut doa nich Höpninj han.

14  Dan wan wie jleewen daut Jeezus es jestorrwen un wada opjestönn, kraikt zoo woat Got met am dee brinjen waut en Jeezus shlöpen.

15  Dan dit zaij ekj too jünt bie det Wuat fon dem Harrn, daut wie dee doa läwen un hia jebläwen zenn bot de Harr kjemt woarren äwa kjeen waich ferr dee kömen waut shlöpen.

16   Dan de Harr Zelfst woat rauf kömen fon dem Himel met un Belkj, met de Stem fon un Hüachenjel, un met dem Trompeet fon Got. Un de Doodes woarren iasht opstönen.

17  Dan wie, dee noch läwentich zenn, woarren toop nop jenömen woarren met ent toom dem Harrn auntrafen en de Loft. Un zoo woa wie ema met dem Harrn zenn.

18  Doawäajens, treest eena dem aundrem met dize Wiad“

[1] NU-Taikst last dee jünt uk jeft.