1:1  Paulus, un Apostel  fon Jeezus Kjristus, derrch det Jeboot fon Got ons Rada un dem Harrn Jeezus Kjristus, onze Höpninj,

2  Too Timotäjus, un woara Zän en dem Gloowen: Jnöd, Errboarrmunk, un Fräd fon Got onzem Föda un Jeezus Kjristus onzem Harrn.

3  Zoo aus ekj jünt aunsporrnd aus ekj en Masedöniejan nen jinkj, bliew en Efesus daut dü mucht wese femönen daut zee kjeene aundre Lia liarren,

5  Nü de Uazäak fe det Jeboot es Leew fon un Kloaret Hoat, fon un gooden Jewesen, un fon un reinen Gloowen,

6  fon woonem wese, wiels zee fe’errt zenn, zenn too zied jedreit nö Jeshwauts,

7  un felangen Liara too zenn fon det Jezats, un festönen nich waut zee zaijen uk nich de Dinja waut zee bejstädjen.

8  Öba wie weeten daut det Jezats goot es wan eena daut jezatsmäsich brukt,

9  wiels wie weeten dit: daut det Jezats es nich jemäakt fe un jeraichten Mensch, öba fe de Jezatslooze un de Onjehoorrzome, fe de Gotlooze un fe Zinda, fe de Onheilje un Onjesiemliche, fe Merrdash fon Födash un Merrdash fon Mutash, fon Menschenmerrda,

10  fe Hüra, fe Zodemieta, fe Menschenstäla, fe Läajna, fe dee waut faulsh shwiarren, un wan doa irrjent waut aundret es waut doa jäajen Kloare Lia es,

11  nö det harrliche Eefanjeeliejum fon dem jezäajenden Got waut too miene Fetrüjunk hanjejäwt wia.

12  Un ekj dank Kjristus Jeezus onzem Harrn dee mie de Mäajlichkjeit jeef, wiels he tald mie trü, un stald mie en dem Deenst nen,

13  wan ekj uk iasht un Lastra wia, un Fefolja, un un shwiendriesta Mensch; öba ekj kjräch Errboarrmunk wiels ekj deed daut onwisent en Ongloowen.

14  Un de Jnöd fon onzem Harrn wia äwademöt äwaflisent, met Gloowen un Leew waut en Kjristus Jeezus zenn.

15  Dit es ne trüje Zaij un wiat aulet Aunnämunk, daut Kjristus Jeezus kjeem en dize Welt nen Zinda too raden, fon wäm ekj de fäashta zen.

16  Öba, fe dize Uazäak kjräch ekj Errboarrmunk, daut Jeezus Kjristus en mie det iashte mucht lange Beharrshunk wiezen aus un Fäabilt too dee waut woarren jleewen aun am fe det eewjet Läwen.

17  Nü too dem eewjen Kjenich, Onstoaflich, Onzechtboa, too Got dee auleen weiz[1] es, zie Ia un Harrlichkjeit fe’ema un fe’ema. Amen.

18  Disem Befälunk äwajäw ekj die, Zän Timotäjus, nö de Profetseijungen waut ferrhäa jemäakt wiarren wäajen die, daut dü bie dee muchst un gooden Kjrich kjriejen,

19  wiels dü Gloowen hast un un gooden Jewesen, woone wese aufjezaicht han, om dem Gloowen un han Shepbruch jeläden,

20  fon wäm zenn Haimenäjus un Alekzanderr, wäm ekj äwajeef nö dem Zötön daut zee muchten liarren nich too lasterrn.

[1] NU-Taikst last too dem eensjen Got.