23:1  Paulus dan, kjikjt iarrentslich nö dem Röt un zäd, „Mana un Breeda, ekj ha jeläwt en aulet goodet Jewesen ferr Got bot disem Dach too.“

2  Un de Hüajgapriesta Ananiejas beföl dee waut doa stunden am op det Mül too shlönn.

3  Dan zäd Paulus too am, „Got woat die shlönn, dü witjewoshne Waunt! Dan dü zetst toom mie rechten nö det Jezats nö, un dü befälst toom mie shlönn jäajen det Jezats?“

4  Un dee waut doa bie stunden zäden, „Deist dü Got zienem Hüajgenpriesta ütshempen?“

5  Dan zäd Paulus, „Ekj wist nich, Breeda, daut hee de Hüajgapriesta wia; dan daut es jeshräwen, ‚Jie zelen nich shlaichtet räden fon dem Harrsha fon jüne Menschen.‘“ ^{2 Moo 22:28}

6   Öba aus Paulus bemoakjt daut een Poat wiarren Sadusäja, un de aundre Foarizäja, shräch hee üt en dem Röt, „Mana un Breeda, ekj zen un Foarizäja, de Zän fon un Foarizäja; un ekj stö en det Jerecht äwa de Oparrstönunk fon de Doodes!”

7  Un aus hee dit haud jezaicht, kjeem ne deelinj op tweshen de Foarizäja un de Sadusäja; un de Fezaumlunk wia jedeelt.

8  Dan de Sadusäja zaijen doa es kjeene Oparrstönunk, un kjeen Enjel ooda Jeist; öba de Foarizäja bekjann beides.

9  Dan hoof zikj un lüdet Jeshrech. Un de Shreftjeliade fon de Foarizäja äa Partei stunden op un streeden un zäden, „Wie finjen kjeen shlaichtet en disem Maun; oba wan un Jeist ooda un Enjel haft too am jerädt, löt ons nich jäajen Got feiten.“[1]

10  Nü aus zikj un grootet jestried oprecht, de Arrmeeleida, angst daut Paulus mucht toobieta jeräten woarren bie ent, beföl de Zuldöten rauf too gönn un am too nämen met jewault fon mank ent, un am en dem Kesarrmen nen brinjen.

11  Öba de näakste Nacht stunt de Harr bie am un zäd, „Zie mootich, Paulus; dan zoo aus dü hast jesiejd fe mie en Jerüzalem, zoo mots dü uk en Room.“

12   Un aus det Dach wia, wese fon de Jüden baunden toop un bungen zikj zelfst unja un Bunt, un zäden daut zee wuaden nich äten ooda drinkjen bot zee Paulus hauden Doot jemäakt.

13  Nü wiarren doa meeja aus fiatich waut zikj ne Feshwiadunk müaken.

14  Zee kjeemen nö de Hauptpriesta un Eltestash, un zäden, „Wie han ons jebungen unja un grooten Bunt daut wie nusht woarren äten bot wie Paulus Doot jemäakt han.

15  “Nü doawäajens jie, toop met de Röt, shlöt fäa too dem Komandaunt daut hee morrjen rauf jebrocht woat nö jünt, aus wan jie wulen wieda forrshen wäajen am; öba wie zenn reed am Doot too mäaken eeja hee dich bie kjemt.”

16  Un aus Paulus ziene Zesta äa Zän hiad fon de Lüa, jinkj hee un kjeem en de Kesarrmen nen un fetald Paulus daut.

17  Dan roopt Paulus un Zuldötenleida nö am un zäd, „Nem disem jungen Maun nö dem Komandaunt, dan hee haft waut am too fetalen.“

18  Un hee noom am un brocht am nö dem Komandaunt un zäd, „Paulus, de Jefangna roopt mie  nö am un früach mie toom disem jungen Maun nö die too brinjen. Hee haft waut too zaijen too die.“

19  De Komandaunt noom am dan bie de Haunt, jink toozied un früach priewautlich, “Waut es daut waut dü mie too fetalen hast?“

20  Un hee zäd, „De Jüden zen enfestemt die too fräujgen toom Paulus morrjen nö dem Röt brinjen, aus wan zee wuaden kraikta forrshen äwa am.

21  “Öba jäw nich bie too ent, dan meeja aus fiatich fon ent ligjen op de Lüa fe am, Mana waut zikj han jebungen met un Bunt daut zee wuaden nich äten ooda drinkjen bot zee am han Doot jemäakt; un nü zenn zee reed, un lüaren nö de Fespräakjunk fon die.“

22  Un de Komandaunt leet dem jungen Maun felöten, un beföl am, “Zaij kjeenem daut dü dize Dinja jeöpenboat hast too mie.“

23  Un hee roopt twee Zuldötenleida un zäd, „Mäakt twee hundat Zuldöten reed, säwentich Piatsmana, un twee hundat Shwiatsmana toom nö Sesariejan gönn bie de drede Stund en de Nacht;

24  “un fezorrcht Riedpiad toom Paulus nop doonn, un brinkjt am beshitst nö Fieliks dem Gowerrnieja.

25  Hee shreef un Breef op dem foljenden Waich:

26     Klaudiejus Liziejus, too dem hechsten,               groosoatjen Gowerrnieja Fieliks:         Jreesungen.

27     Dis Maun wia faust jenömen bie de Jüden          un wia meist bot wua hee wuad          dootjemäakt woarren bie ent. Ekj kjeem                 met Trupen un rad am un liad daut hee un        Reema wia.

28     Un aus ekj wul weeten waut de Uazäak wia       daut zee am fekläujgden, brocht ekj am ferr      dem Röt.

29     Ekj funk daut zee am fekläujgden äwa                Fräujgen fon äa Jezats, öba hauden nusht

jäajen am jelaicht waut dem Doot ooda Kjäden fedeent haud.

30     Un aus zee mie fetalden daut doa Jüden             wiarren waut op de Lüa wiarren fe dem             Maun, fuats shekjt ekj am nö die, un beföl uk ziene Fekläaja toom äare Kläujgen                 jäajen am ferr die too zaijen. Audee.

31  De Zuldöten dan, zoo aus ent befölen wia, noomen Paulus un brochten am bie Nacht nö Antipatris.

32  Dem näaksten Dach feleeten zee de Piatsmana toom wieda met am gönn, un zee jinjen trigj nö de Kesarrmen.

33  Aus zee nö Sesariejan kjeemen un hauden dem Breef äwajawt nö dem Gowerrnieja, präzentiaden zee Paulus nö am.

34  Un aus de Gowerrnieja daut jeläst haud, früach hee fon waut fone Prowins hee wia. Un aus hee festunt daut hee fon Silisiejan wia,

35  zäd hee, „Ekj woa die hiarren wan diene Fekläaja uk zenn jekömen.“ Un hee beföl daut hee en Heröd ziene Prätoariejum zul jehoolen woarren.

[1] NU-Taikst lat disem latsten Zautsdeel üt un last, waut wan un Jeist ooda un Enjel too am jerädt haft?