5:1  Doawäajens ziet Nöfolja fon Got aus jeleewde Kjinja.

2  Un waundelt en Leew, zoo aus Kjristus ons jeleewt haft un zikj zelfst fe ons jejäwt haft, aus ne Göw un un Opfa too Got fe un sheen rikjendet Jeroch.

3  Öba Hürarie un aule Onreinichkjeiten un Aufgonst, löt daut zoogoa nich eenmöl jeneemt woarren mank jünt, zoo aus jesiemlich es fe Heilje;

4 nich Onreinichkjeiten, ooda Zenlooze räd, ooda grofet Jespös, waut nich pausent es, öba leewa dank jäwen.

5  Dan dit weet jie,[1] daut kjeen Hüra, kjeen Onreina, ooda Aufjentsja, waut doa un Aufgotsdeena es, haft irrjent ne Oafgoot en det Rikj fon Kjristus un Got.

6  Löt kjeenem jünt feleiden met ladje Wiad, dan wäajens dize Dinja kjemt de Oaja fon Got op de Zäns fon Onjehoorrzomkjeit.

7  Doawäajens doot nich Deelnäma zenn met ent.

8  Dan jie wiarren eenmöl Diestanis, öba nü ze jie Licht en dem Harrn. Waundelt aus Kjinja fon Licht,

9  (dan de Frucht fon dem Jeist es en aulet goodet, un Jeraichtichkjeit, un Woarheit)

10  wielt jie ütfinjen waut aunjenäm es too dem Harrn.

11 Un hat kjeene Jemeenshoft met de onfruchtboare Woakjen fon Diestanis, öba öpenboat dee leewa.

12  Dan daut es zoogoa shaundhauft fon dee Dinja too räden waut heemlich jedönn woarren bie ent.

13  Öba aule Dinja waut öpenboat zenn, woarren derrch det Licht opjewäzen, dan wautema öpenboat, es Licht.

14  Doawäajens zaicht hee:

“Waikj op, dü dee doa shalpst,

          Stö op fon de Doodes,

          Un Kjristus woat die Licht jäwen.” ^{Jez 26:19; 60:1}

15  Zeet dan daut jie opraicht waundeln, nich zoo aus Noaren öba aus Weize,

16  kjeept de Tiet üt, wiels de Däujgel zenn beez.

17  Doawäajens ziet nich Onweis, öba festöt waut de Welen fon dem Harrn es.

18 Un ziet nich bezöpen met Wien, en waut doa kwözen es; öba ziet jefelt met dem Jeist,

19  un rädt eena too dem aundrem en Psalmen un Biebelshe un Jeistelje Leeda, zinjt un mäakt Jezank en jüne Hoaten too dem Harrn,

20  un jäwt ema dank fe aule Dinja too Got dem Föda en dem Nömen fon onzem Harrn Jeezus Kjristus,

21  un ziet eena dem aundrem unjadönn en de Forrcht fon Got.[2]

22  Früjes, ziet jüne äjene Mana unjadönn, zoo aus too dem Harrn.

23  Dan de Maun es de Kop fon de Frü, zoo aus Kjristus de Kop fon de Kjoakj es; un hee es de Rada fon dem Kjarrpa.

24  Doawäajens, kraikt zoo aus de Kjoakj Kjristus unjadönn es, zoo löt de Früjes zenn too äare äjene Mana en aules.

25  Mana, leewt jüne Früjes, kraikt zoo aus Kjristus de Kjoakj lewd un jeef zikj zelfst fe arr.

26  daut hee arr mucht heiljen un reinjen met det waushen fon Wöta derrch det Wuat,

27  daut hee arr mucht nö zikj zelfst präzentiarren ne feharrlichte Kjoakj, waut nich ne Plak haft ooda feruntselt es ooda irrjent zoowaut, öba daut zee zul heilich un önen fäla zenn.

28  Zoo zulen mana äare äjene Früjes leewen aus äare äjene Kjarrpash. Dee waut ziene Frü leewt, leewt zikj zelfst.

29  Dan kjeena haft jeemöls zien äjenet Fleesh jehaust, öba deit daut näaren un paust doanö op, kraikjt zoo aus de Harr de Kjoakj deit.

30  Dan wie zenn Jlieda fon zienem Kjarrpa,[3] fon zien Fleesh un fon ziene Knäakes.

31  “Fe dize Uazäak zaul un Maun zienem Föda un ziene Muta felöten un toop jelausht zenn met ziene Frü, un de twee zelen een Fleesh woarren.” ^{1 Mo. 2:24}

32  Dit es un grootet Jeheemnis, öba ekj räd fon Kjristus un de Kjoakj.

33  Oba doch löt un jieda eenem fon jünt opoatlich zoo ziene Frü leewen aus zikj zelfst, un löt de Frü doa nö zeenn daut zee äarem Maun respaikt.

[1] NU-Taikst last Dan weet dit.

[2] NU-Taikst last Kjristus.

[3] NU-Taikst lat det äwajet fon dize Farrsht üt.