2:1  Doawäajens wan doa irrjent Errmootjunk es en Kjristus, wan irrjent un Troost fon Leew, wan irrjent Jemeenshoft fon dem Jeist, wan irrjent Errboarmungen un Metfeelen,

2  errfelt miene Freid daut jie muchten äwareen Jezonn zenn, wielt jie de nämelje Leew han; wielt jie fon eene Zeel zenn, fon eenem Zen.

3  Löt nusht jedönn woarren derrch Äjennuts ooda ladje Stoltheit, öba en un läajen Zen löt un jiedrem aundre bäta talen aus zikj zelfst.

4  Löt un jiedrem fon jünt nich bloos nö ziene äjene Interesen zäkjen, öba uk fe de Interesen fon aundre.

5  Löt disem Zen en jünt zenn waut uk en Kjristus Jeezus wia,

6  dee doa en dem Forrm fon Got wia, öba docht äwareen too zen met Got nich waut faust too hoolen,

7  öba müak zikj zelfst nich wäa aunjezeenn too zenn, un noom dem Forrm fon un Sklöw, un kjeem en dem Jlikjnis fon Menschen.

8  Un hee wia jefungen en dem jelöt aus un Mensch, un deemüticht zikj zelfst un worrt Jehoorrzom bot dem Punkt fon dem Doot, zoogoa de Doot fon dem Kjriets.

9  Doawäajens haft Got am hüach opjehöwen un am dem Nömen jeshonken waut äwa jieda Nömen es,

10  daut en dem Nömen fon Jeezus jieda Kjnee zul bäjen, fon dee en dem HImel, un fon dee op de Iad, un fon dee unja de Iad,

11  un daut jieda Tung zul bekjann daut Jeezus Kjristus Harr es, too de Harrlichkjeit fon Got dem Föda.

12  Doawäajens, miene Jeleewde, zoo aus jie ema Jehoorrzom zenn jewast, nich bloos en miene Jäajenwuat, öba fäl meeja nü daut ekj zestwua zen, shauft jüne äjene Radunk üt met Forrcht un Seterrn;

13  dan daut es Got dee doa en jünt shauft beides ziene goode Plezhia too welen un too doonn.

14  Doot aules önen grumzaujen un strieden,

15  daut jie muchten önen Beshuldjunk un Shödloos zenn, Got ziene Kjinja önen Fäla en de med fon un kromet un fedreidet Jeneratsjoon, mank wäm jie shienn aus Lichta en de Welt,

16  un hoolt det Läweswuat faust, zoo daut ekj mie riemen mucht en Jeezus Kjristus zienem Dach daut ekj nich emzonst jerant ha ooda emzonst je’oabeit ha.

17  Jö, un wan ekj ütjegöten woa aus un Drinkj Opfa op dem Opfa un Deenst fon jünem Gloowen, ekj zen froo un frei mie met jünt aula.

18  Fe dize zelwje Uazäak ze jie froo un freijen jünt met mie.

19  Öba ekj trü en dem Harrn Jeezus Timotäjus en dem korrten nö jünt too shekjen, daut ekj uk mucht jetreest zenn wan ekj iasht jünem Toostaunt weet.

20  Dan ekj ha kjeenem zoo jezonn, dee natüarrlich zorrjen woat fe jünem Toostaunt.

21  Dan aule zäkjen äare äjene Dinja, nich de Dinja waut Kjristus ziene zenn.

22  Öba jie weeten zienem bewäznen Karakta, daut aus un Zän met zienem Föda zoo deend hee met mie en det Eefanjeeliejum.

23  Doawäajens höp ekj am fuats too shekjen, zoo feks aus ekj weet woo daut met mie gönn woat.

24  Öba ekj trü en dem Harrn daut ekj zelfst woa en dem korrten kömen.

25  Doch docht ekj daut needich Eipafrödeetus nö jünt too shekjen, mien Brooda, Metoabeida, un Metzuldöt, öba jün Berechta un dee, waut too miene Noot deend;

26  wiels hee bangd zikj nö jünt aula, un wia bedrekjt wiels jie hauden jehiat daut hee krank wia.

27  Dan hee wia werrkjlich krank, meist bot dem Doot; öba Got errboarrmd zikj äwa am, un nich bloos äwa am öba uk äwa mie, doamet ekj nich Trüa op Trüa zul han.

28  Doawäajens shekjt ekj am jiarren, daut wan jie am wada zeenn daut jie jünt muchten freijen, un daut ekj mucht weinja Trüarich zenn.

29  Nämt am op, doawäajens, en dem Harrn met aule Freid, un hoolt zoone en Acht;

30  wiels fe Kjristus ziene Oabeit wia hee dicht aun dem Doot, un zorrjd nich fe zien äjenet Läwen, toom daut opfelen waut jün Deenst korrt aun wia too mie.