4:1  Doawäajens, miene Jeleewde un de Breeda wua ekj mie nö bang, miene Freid un Kroon, zoo stöt faust en dem Harrn, Jeleewde.

2  Ekj pracha Jödieja un ekj femön Sintikie daut zee fon dem Nämeljen Zen zenn en dem Harrn.

3  Un[1] ekj fräujg die, trüja Metoabeida, halp dize Früjes waut met mie oabeiden en det Eefanjeeliejum, met Klement uk, un de äwaje fon miene Metoabeida, wäms Nömes en det Läwesbüak zenn.

4  Freit jünt ema en dem Harrn. Un wada zaij ekj, freit jünt!

5  Löt jüne Zaunftmüt jewist woarren too aule Menschen. De Harr es too Haunt[2].

6  Zorrcht äwa nusht, öba en aules derrch Jebäd un Bedungen, met Dank, löt Got jüne Aunfräujgen weeten;

7  un Got ziene Fräd, waut doa äwaflisent es äwa aulet Festentnis, woat jüne Hoaten un Zens bewoarren derrch Kjristus Jeezus.

8  Shlieslich, Breeda, wautema fe Dinja woa zenn, wautema fe Dinja Zitlich zenn, wautema fe Dinja Raicht zenn, wautema fe Dinja rein zenn, wautema fe Dinja aunjenäm zenn, wautema fe Dinja goodet nöjerädt woat, wan doa irrjent wiatfolet es un wan doa irrjent waut löwenswiat es, denkjt aun dize Dinja.

9  De Dinja waut jie jeliat un aunjenömen un jehiat un jezeenn han en mie, dize doot, un de Got fon Fräd woat met jünt zen.

10  Oba ekj freid mie zeeja en dem Harrn daut nü too goodelatst jüne Zorrj fe mie wada äwaflisent wia; wan jie uk zorrjden, öba jie wiarren korrt aun Jeläajenheit.

11  Nich daut ekj räd wäajen Noot, dan ekj ha jeliat en wautema fon Toostaunt ekj zen, doa’en toofräd too zenn;

12  Ekj weet woo rauf jelöten too woarren, un ekj weet woo äwaflisent too zenn. Ekj ha jeliat aulewäajen en aule Dinja, beides fol too zenn un hungrich, beides äwatoorann un Noot too lieden.

13  Ekj kaun aule Dinja doonn derrch Kjristus[3] dee mie stoakjt.

14  Doch ha jie goot jedönn daut jie met deelden en miene Noot.

15  Nü jie Filipa weeten uk daut en dem Aunfank fon det Eefanjeeliejum, aus ekj fon Masedöniejan feleet, kjeene Kjoakj deeld met mie met wäajen jäwen un trig kjrian aus bloos jie.

16  Dan zoogoa en Tesalonichan shekjt jie uk too miene Noot, eemöl un noch wada.

17  Nich daut ekj de Göw zäkj, öba ekj zäkj de Frucht waut äwarant too jüne Ia.

18  Ekj ha werrkjlich aules un ran äwa. Ekj zen fol, wiels ekj kjräch fon Eipafrödeetus de Dinja waut fon jünt jeshekt wiarren, un sheen rikjendet Jeroch, un aunjenämnet Opfa, goot jefaulent too Got.

19  Un mien Got woat aul jüne Nooten opfelen, nö ziene Rikjdoms nö en Harrlichkjeit derrch Jeezus Kjristus.

20  Nü too ons Got un Föda zie Harrlichkjeit fe’ema un fe’ema. Amen.

21  Jreest jieda Heilja en Kjristus Jeezus. De Breeda waut met mie zenn jreesen jünt.

22  Aul de Heilje jreesen jünt, öba opoatlich dee, dee fon dem Kjeiza zienem Hüshault zenn.

23  De Jnöd fon onzem Harrn Jeezus Kjristus zie met jünt aula.[4] Amen. (Nö de Filipa jeshräwen fon Room, bie Eipafrödeetus.)

[1] NU-un M-Taikst läzen Jö.

[2] Nö aun

[3] NU-Text reads Him who.

[4] NU-Taikst last jünem Jeist.