11:1  Nü Gloowen es de Grunt fon Dinja waut fäa jehöpt zenn, de Opwies fon Dinja waut nich too zeenn gönn.

2  Dan derrch däm kjräjen de Fäa’elerrn un gooden Seichnis.

3  Derrch Gloowen festö wie daut de Tieden wiarren foadich jemäakt derrch Got zien Wuat, zoo daut de Dinja waut jezeenn zenn, nich wiarren jemäakt fon Dinja waut Zechtboa zenn.

4  Derrch Gloowen opfad Abel un bätret Opfa nö Got aus Kain, derrch woont hee Seichnis kjräch daut hee Jeraicht wia, Got Seijd fon ziene Göwen; un doaderrch, wielt hee Doot es, doch rädt hee noch.

5  Derrch Gloowen worrt Ienok waich jenömen zoo daut hee nich dem Doot zach, “un wia nich jefungen, wiels Got haud am jenömen”; ^{1 Moo 5:24} dan eeja hee jenömen wia haud hee disem Seichnis, daut hee Got jefol.

6  Öba önen Gloowen es daut nich mäajlich toom am jefaulen, dan dee waut nö Got kjemt mot jleewen daut hee es, un daut hee un Beloona es fon dee waut am flietich zäkjen.

7  Derrch Gloowen Nö’a, aus hee jetlich jewaurnt wia fon Dinja noch nich jezeenn, jeriat derrch jetelje Forrcht, müak ne Arrche toom zienem Hüshault raden, derrch woonem hee de Welt fedaumd un worrt de Oaw fon de Jeraichtichkjeit waut nö dem Gloowen nö es.

8  Derrch Gloowen Abraham horrcht aus hee jeroopt wia toom nö ne Städ gönn waut hee wuad kjrian aus un Oafgoot. Un hee jinkj rüt, un wist nich wua hee han jinkj.

9  Derrch Gloowen wönd hee en det Launt fon Fespräakjunk aus en un Ütlaunt, un wönd en Selten met Iezak un Jakob, de Oawen met am fon de nämelje Fespräakjunk;

10  dan hee lüad nö ne Staut waut Grunt haft, wäms Büja un Shepfa Got es.

11  Derrch Gloowen Zara zelfst kjräch Krauft Zöt too jrinden, un zee drüach un Kjint[1] aus zee febie det Ela wia, wiels zee jerecht am Trü too zenn, dee doa fespräaken haud.

12  Doawäajens fon een Maun, un däm zoo goot aus Doot, wiarren zoo fäl aus de Stiarrns en dem Himel fe Shoa, nich too numerrn; zoo aus det Zaunt waut aun de Zeekaunt es.

13  Dize storrwen aula en dem Gloowen, un hauden nich de Fespräakjunk jekräajen, öba wiels zee dee hauden jezeenn fon wiet auf wiarren zee jetreest fon dee,[2] un omoamden dee un bekjanden daut zee Framde un Pilja wiarren op de Iad.

14  Dan dee waut zoone Dinja zaijen beheipten eefach daut zee un Heimlaunt zäkjen.

15  Un werrkjlich wan zee too Zen jeroopt hauden daut Launt fon wua zee wiarren rüt jekömen, wuaden zee han jeläajenheit jehaut trigj too gönn.

16  Öba nü felangen zee un bätret, daut es, un himelshet Launt. Doawäajens Got shämt zikj nich äa Got jenant too zenn, dan hee haft ne Staut reed jemäakt fe ent.

17  Derrch Gloowen Abraham, aus hee jeproowt wia, opfad Iezak op, un hee, dee doa haud de Fespräakjungen jekräajen opfad zienem eensjeboorrnen Zän,

18  fon wäm daut jezaicht wia, “En Iezak zaul dien Zöt jenant woarren,” ^{1 Moo 21:12}

19  entshlöten daut hee am kun oprechten, zoogoa fon de Doodes, fon wua, biltlich zoo too zaijen, hee am uk jekjräajen haud.

20  Derrch Gloowen zäajend Iezak Jakob un Eisau, om de Dinja too kömen.

21  Derrch Gloowen Jakob, aus hee aun dem stoawen wia, zäajend jieda fon Jösef ziene Zäns, un deed aunbäden, aus he op zien Gönstok länd.

22  Derrch Gloowen Jösef, aus hee aun dem stoawen wia, räd fon de Felötunk fon de Kjinja Iesrä’eel, un jeef  Befälunk wäajen ziene Knäakus.

23  Derrch Gloowen Moozes, aus hee jeboorren wia, wia fe dree Moonat festäaken bie ziene Elerrn, wiels zee zajgen daut hee un shmoket Kjint wia; un zee wiarren nich angst fon dem Kjenich zien Jeboot.

24  Derrch Gloowen Moozes, aus hee fon Ela wia, leet zikj nich Fara’ö ziene Dochta äa Zän jenant woarren,

25  un wäld zikj leewa Triebzaul too lieden met Got ziene Menschen aus de Fegönende Plezhiarren too errjatsen,

26  dan hee tald de Beshuldjunk fon Kjristus jratre Rikjdoms aus de Shatsa en Ajipt; dan hee zocht nö ne Beloonunk.

27  Derrch Gloowen feleit hee Ajipt, un ferrcht nich dem Oaja fon dem Kjenich; dan hee hilt üt, zoo aus däm zeenn dee doa nich Zechtboa es.

28  Derrch Gloowen hilt hee dem Pasafast un de Bespretsunk fon Bloot, daut dee waut de Iashtjeboorrne fenicht, ent nich zul aunshiarren.

29  Derrch Gloowen jinjen zee derrch de Roode Zee aus bie dräjet Launt, öba de Ajipten, aus zee zoo proowden too doonn, fezoopen.

30  Derrch Gloowen folen de Wenj fon Jerikö döl, nö däm daut zee dee fe zäwen Däujgel wiarren rom jegönn.

31  Derrch Gloowen fekjeem de Hüa Rahab nich met dee waut nich jleewden, aus zee haud de Spiejoonen nen jenömen met Fräd.

32  Un waut meeja zul wie zaijen?  Dan de Tiet wuad mie fegönn toom fon Gidiejon un Barak un Samson un Jefta, uk fon Dawied un Zamjul un de Profeeten fetalen:

33  dee doa derrch Gloowen Rikja bandjenden, shauften Jeraichtichkjeit, kjräjen Fespräakjungen, stopden de Miela fon Leiws,

34  Lashten det jewault fon Fia, kjeemen waich fon de kaunt fon det Shwiat, üt shwakheit wiarren stoakj jemäakt, worrden stoakj en dem Kaumf, dreiden Armeejen fon de Ütlenda toom fläjen.

35  Frülied kjräjen äare Doodes opjerecht toom wada läwen. Un aundre wiarren jetüaleid, un noomen nich Radunk, daut zee muchten ne bätre Oparrstönunk errlangen.

36  Noch aundre hauden Proowungen fon Spoten un Shläaj, jö, un fon Kjäden un Enjestopt woarren.

37  Zee wiarren jesteenicht, zee wiarren en twee jezäacht, wiarren fezocht,[3] wiarren Doot jemäakt met det Shwiat. Zee waundaden en Shöpsladash un Kozinladash, wiarren Oam, Älent un jetüaleidt,

38  fon wäm de Welt nich wiat wia. Zee waundaden en Eeden un op Boaj, en Tiarenbooden un Heelen fon de Iad.

39  Un aul dize, wiels zee un gooden Seichnis kjräjen derrch Gloowen, kjräjen nich de Fespräakjunk,

40  wiels Got haud waut bätret fe ons, daut zee nich zulen folkömen jemäakt woarren opoat fon ons.

[1] NU-Taikst lat üt zee drüach un Kjint.

[2] NU-Taikst lat üt wiarren zee jetreest fon dee.

[3] NU-Taikst lat wiarren fezocht üt.