9:1  Dan werrkjlich, zoogoa det iashtet Bunt haud raichte Aunorrdnungen fon un heiljen Deenst un un irrdeshet Heilichtüm.

2  Dan un Selt wia reed jemäakt: det iashte Poat, en woont de Laumpenhoola, de Desh, un det Fäajezatet Broot wia, waut doa heilich heet;

3  un hinja de tweede Fäahang, det Poat fon det Selt waut doa det Heilichste fon aules heet,

4  waut dem goldnen Rüakaultoa haud un de Bundeskjist äwajelaicht fon aule zieden met Golt, en woone de goldne Kruk wia waut det Mana haud,

Aron zienem Stok waut doa ütleet, un de Töfeln fon dem Bunt;

5  un doa böwa wiarren de Sherüben fon Harrlichkjeit waut shauten jeewen äwa det Errboarrmunksselt. Fon dize Dinja kje wie nü nich omstendlich räden.

6  Nü wan dize Dinja wiarren zoo reed jemäakt, jinjen de Priesta ema en det iashte Poat fon det Selt nen un shauften äare Deensten.

7  Öba en det tweedet Poat jinkj bloos de Hüajgapriesta auleen nen eenmöl det Joa, nich önen Bloot, waut hee haud fe zikj zelfst jeopfat un fe de Menschen äare Zinden waut zee hauden onwisent jedönn;

8  de Heilja Jeist bewees dit, daut de waich en det Heilichstet fon aules nen wia noch nich je‘öpenboat wiels det iashtet Selt noch stunt.

9  Daut wia un Bilt fe de jäajenwuat Tiet en woone beides Göwen un Opfash jeopfat wiarren un woone nich kjenn däm dee dem Deenst shauft folkömen mäaken zoo wiet aus de Jewesen ombelangt es,

10  un haud bloos too doonn met Äten un Jedrenkj, feshiednichste Waushungen, un fleeshelje Orrdnungen opjelaicht bot de Tiet fon de Omendrunk.

11  Öba Kjristus kjeem un Hüajgapriesta fon goode Dinja too Kömen,[1] met det jratret un dola folkömendet Selt nich jemäakt met Henj, daut es, nich fon dize Kjreejatüa.

12  Nich met det Bloot fon Kozin un Kjalwa, öba met zien äjenet Bloot jinkj hee en de Gauns Heilichste Städ nen, eenmöl fe aulem, un haud de eewje Looskjeepunk errlangt.

13  Dan wan det Bloot fon Boles un Kozin un det Aush fon un Hocklinkj, dem Onreinen bespretst, un daut heilicht fe de reinjunk fon det Fleesh,

14  woo fäl meeja zaul det Bloot fon Kjristus, dee doa derrch dem eewjen Jeist zikjzelfst opfad önen ne Plak too Got, jün Jewesen reinjen fon doodje Woakjen toom dem läwenjen Got deenn?

15  Un fe dize Uazäak es hee de Medla fon det niejet Bunt, derrch dem Doot, fe de Looskjeepunk fe de Äwaträdungen waut unja det iashtet Bunt pesiaden, daut dee waut jeroopt zenn muchten de Fespräakjunk fon det eewjet Oafgoot kjrian.

16  Dan wua doa un Tastament es, doa es daut needich daut dee waut det Testament mäakt iasht stoaft.

17  Dan un Tastament es en dem Jebruk nö däm daut Menschen Doot zenn, wiels daut haft nich Krauft wielt dee waut det Tastament müak läwt.

18  Doawäajens nich möl det iashtet Bunt wia Enjeweit önen Bloot.

19  Dan aus Moozes haud jieda Jeboot jerädt too aul de Menschen nö det Jezats nö, noom hee det Bloot fon Kjalwa un Kozin, met Wöta, bleiwroodet Wol, un Iesop, un bespretst beides det Büak zelfst un aul de Menschen,

20  un zäd, “Dit es det Bloot fon det Bunt waut Got jünt haft befölen.“ ^{Ex 24:8}

21  Dan kraikt zoo bespretst hee met Bloot beides det Selt un aul de Jefäsa fon dem Deenst.

22  Un nö det Jezats nö, meis aule Dinja zenn jereinicht met Bloot, un önen Bloot fejeeten es kjeene Fejäwunk.

23  Doawäajens wia daut needich daut de Kopiejen fon de Dinja en de Himels zulen jereinicht met dize, öba de himelshe Dinja zelfst met bätre Opfash aus dize.

24  Dan Kjristus es nich en de heilje Städa nen jegönn waut met Henj jemäakt wiarren, waut doa Kopiejen zenn fon waut woa es, öba en dem Himel zelfst nen, nü fäatooshienn en Got ziene jäajenwuat fe ons;

25  nich daut hee zikjzelfst zul fäaken opferrn, zoo aus de Hüajgapriesta jieda Joa en de Gauns Heiichste Städ nen jeit met det Bloot fon un aundrem.

26  Hee wuad dan fäaken han must lieden fon dem Grunt fon de Welt; öba nü, eenmöl op det Enj fon de Tieden, es hee fäajeshienn Zind waich too doonn derrch dem Opfa fon zikjzelfst.

27  Un zoo aus daut es Mensch eenmöl bestemt too stoawen, öba nö dit det Jerecht,

28  zoo wia Kjristus uk eenmöl je’opfat toom Zinden dräujgen fe fäle. Too dee waut jiarren lüarren fe am woat hee det tweede möl fäashienn, opoat fon Zind, fe de Radunk.

[1] NU-Taikst last waut jekömen zenn.