Kapitel 1 JEHANES
1:1 En dem aunfank wia det Wuat, un det Wuat wia met Got, un det Wuat wia Got.
2 Hee wia en dem Aunfank met Got.
3 Aule Dinja wiarren derrch am jemäakt, un önen am wia nusht jemäakt waut jemäakt wia.
4 En am wia Läwen, un det Läwen wia det Licht fon Menschen.
5 Un det Licht shient en det Diestanis, un det Diestanis neem daut nich aun.
6 Doa wia un Maun, fon Got jeshekjt, wäms Nömen Jehanes wia.
7 Dis Maun kjeem fe un Seichnis, Seichnis too dräujgen fon det Licht, daut aule derrch am muchten jleewen.
8 Hee wia nich daut Licht, öba wia jeshekjt Seichnis too dräujgen fon daut Licht.
9 Daut wia det woare Licht waut Licht jeft too jieda Mensch waut en de Welt nen kjemt.
10 Hee wia en de Welt, un de Welt wia derrch am jemäakt, un de Welt kjand am nich.
11 Hee kjeem nö zien äjenet, un ziene äjene noomen am nich aun.
12 Öba zoo fäl aus am aun noomen, too dee jeef hee det Raicht Got ziene Kjinja too woarren, too dee waut aun zienem Nömen jleewen:
- dee doa jebooren wiarren, nich fon Bloot, ooda fon dem wellen fon det Fleesh, ooda nich fon Mensch zien Wel, öba fon Got.
- Un det Wuat worrt Fleesh un wönd mank ons, un wie fenoomen ziene Harrlichkjeit, de Harrlichkjeit aus fon dem Eensjefödaden fon dem Föda, fol Jnöd un Woarheit.
16 Un fon ziene Folkömenheit ha wie aula jekräajen, un Jnöd fe Jnöd.
17 Dan det Jezats wia derrch Moozes jejäwt, dan[1] Jnöd un Woarheit kjeemen derrch Jeezus Kjristus.
18 Kjeena haft Got too irrjent ne Tiet jezeenn. De eensjefödada Zän, dee doa en Got ziene shoot es, dee haft am je‘öpenboat.
19 Nü dit es det Seichnis fon Jehanes aus de Jüden, de Priesta, un Levieten fon Jerüzalem nö am shekjten toom fräujgen, „Wäa best dü“
20 Hee bekjand, un festreet nich, öba bekjand, „Ekj zenn nich de Kjrist.“
21 Un zee früajgen am, “Wäa dan? Best dü Eelieja?“ Hee zäd, „Ekj zenn nich.“ Best dü de Profeet?” Un hee auntwuad, „Na.“
22 Dan zäden zee too am, “Wäa best dü, daut wie dee muchten Auntwuat jäwen waut ons jeshekjt han. Waut zaichs dü fon die zelfst?”
23 Hee zäd:
“Ekj zenn ne Stem fon eenem en de Wiltnis waut doa shricht:
‘Mäakt dem HARRN zienem Waich jlikj,‘
zoo aus de Profeet Jezaija zäd.”
24 Nü dee waut jeshekjt wiarren, wiarren fon de Foarizäja.
25 Un zee früajgen am un zäden, „Wuarom deist dü deepen wan dü nich de Kjrist best, uk nich Eelija, un uk nich de Profeet?“
26 Jehanes auntwuad ent un zäd, “Ekj deep met Wöta, öba doa steit eena mank jünt wäm jie nich kjann.”
27 “Daut es dee, dee doa nö mie kjemt, un woat ferr mie jetroken, dee, däm ziene Shoo Reemes ekj nich wiat zen öptooleezen.”
28 Dize Dinja pesiaden aun jant zied Betebara, äwa dem Jorrdon, wua Jehanes deept.
29 Dem näaksten Dach zach Jehanes Jeezus nö am optoo kömen, un zäd, “Zeetemöl! Det Laum fon Got, dee de Zind fon de Welt Waich nempt!“
30 “Dit es dee fon wäm ekj zäd, “Nö mie kjemt un Maun waut ferr mie jetroken woat, dan hee wia ferr mie.”
31 “Ekj kjand am nich; öba daut hee mucht je‘öpenboat woarren too Israel, doawäajens zenn ekj jekömen un deep met Wöta.“
32 Un Jehanes siejd un zäd, “Ekj zach dem Jeist rauf kömen fon dem Himel zoo aus ne Düw, un dee bleef op am.“
33 “Ekj kjand am nich, öba dee wäa mie shekjt toom deepen met Wöta zäd too mie, ‘op däm op wäm dü zitst dem Jeist rauf kömen un op am bliewen, dit es dee waut met dem Heiljen Jeist deept.”
34 “Un ekj ha jezeenn un ha jeseicht daut dit es Got zien Zän.”
35 Wada, aun dem näaksten Dach, stunt Jehanes met twee fon ziene Jinja.
36 Un hee kjikjt nö Jeezus aus hee jinkj, un zäd, “Zeetemöl, det Laum fon Got!”
37 De twee Jinja hiaden am räden, un zee foljden Jeezus.
38 Don wonk Jeezus om, un aus hee ent zach foljen, zäd hee too ent, “Waut zäkj jie?” Zee zäden too am, “Rabi“, waut meent too zaijen wan daut fedolmesht es, Liara, „wua blifst dü?”
39 Hee zäd too ent, “Kömt un zeet.” Zee kjeemen un zajgen wua hee bleef, un zee bleewen däm Dach met am, nü daut wia rom de tiande Stund.
40 Eena fon de twee waut Jehanes hiad räden, un am foljd wia Andräjes, Ziemon Peetrus zien Brooda.
41 Hee funk iasht zien äjena Brooda Ziemon, un zäd too am, “Wie han dem Mesiejas Jefunjen“, waut fedolmescht es, de Kjrist.
42 Un zee brochten am nö Jeezus. Nü aus Jeezus am aun kjikjt zäd hee, “Dü best Ziemon , de Zän fon Jöna. Dü zaust Siefus heeten,“ waut fedolmesht es, un Steen.
43 Dem foljenden Dach wul Jeezus nö Galiläja gönn, un hee funk Filipus un zäd too am, “Folj mie.”
44 Nü Fillipus wia fon Betsäda, Andräjus un Peetrus äare Staut.
45 Filipus funk Natanjel un zäd too am, “Wie han däm jefunjen fon wäm Moozes en det Jezats, un uk de Profeeten shreewen, Jeezus fon Natsaret, de Zän fon Jösef.“
46 Un Natanjel zäd too am, “Kaun irrjent waut goodet fon Natsaret kömen?” Filipus zäd too am, „Kom un zee.“
47 Jeezus zach Natanjel nö am kömen, un zäd too am, “Zeetemöl, un Iesra’eeliet en wäm doa werrkjlich kjeen hinjalestjet es!“
48 Natanjel zäd too am, “Woo kjanst dü mie?” Jeezus zäd too am, “Eeja Filipus die roopt, aus dü unja dem Fiejen Boom wiasht zach ekj die.“
49 Natanjel auntwuad un zäd too am, “Rabi, dü best Got zien Zän! Du best de Kjenich fon Iesra’eel.”
50 Jeezus auntwuad un zäd too am, “Doawäajens daut ekj too die zäd ekj zach die unja dem fiejen Boom, jleewst dü? Dü woasht jratre Dinja zeenn aus dize.”
51 Un hee zäd too am, “Gauns enshieden zaij ekj too die, nö dit woasht dü dem Himel zeenn öp gönn, un de Enjeln fon Got nop foarren un rauf kömen op Got zienem Zän.”
[1] Fäle äwazaten dit Wuat aus öba.