Kapitel 18 JEHANES
18:1 Aus Jeezus dize Wiad jerädt haud, jinkj hee rüt met ziene Jinja äwa dem Wöta Kjiedron, wua doa un Goaden wia, wua hee un ziene Jinja nen jinjen.
2 Un Jüdas, dee am feröd, wist de Städ uk; dan Jeezus kjeem doa fäaken toop met ziene Jinja.
3 Jüdus dan, aus hee haud ne Baund Zuldöten jekjräajen, un Ofitsiarren fon de Hüajgepriesta un Foarizäja, kjeem met Letorrns, un Fiastaikja, un Jewäa.
4 Doawäajens Jeezus, wielt hee aule Dinja wist waut op am kömen wuaden, jinkj nö fäarren un zäd too ent, „Wäm zäkj jie?“
5 Zee auntwuaden am, “Jeezus fon Natsaret.” Jeezus zäd too ent, „Ekj zen dee.“ Un Jüdus, dee waut am feröden deed, stunt uk mank ent.
6 Nü aus hee too ent zäd, „Ekj zen dee,“ troken see trigj un folen nö de Iad.
7 Dan früach hee ent wada, “Wäm zäkj jie?“ Un zee zäden, „Jeezus fon Natsaret.“
8 Jeezus auntwuad, “Ekj ha jünt jezaicht daut ekj zen dee. Doawäajens, wan jie mie zäkjen dan löt dize äarem waich gönn,“
9 daut de Zaij mucht errfelt woarren waut hee zäd, „Fon dee waut dü mie jeefst ha ekj kjeene feloarren.“
10 Ziemon Peetrus dan, wiels hee un Shwiat haud, trok daut rüt un trof dem Hüajgenpriesta zienem Deena, un shneet am det raichtet Ua auf. Dee Deena heet Malkus.
11 Dan zäd Jeezus too Peetrus, „Doo dien Shwiat en det Shwiatsshufsel nen. Zaul ekj nich det Kufel drinkjen waut mien Föda mie jejäwt haft?“
12 De Baund Zuldöten dan, un de Kapitän un Ofitsiarren fon de Jüden noomen am un bungen am.
13 Un zee leiden am waich un noomen am iashtens nö Annas, dan hee wia de Shwiaföda too Kaijafus dee de Hüajgapriesta wia daut Joa.
14 Nü daut wia Kaijafus waut de Jüden tooröd daut daut nich rötlich wia daut een Mensch zul fe de Menschen stoawen.
15 Un Ziemon Peetrus foljd Jeezus, un uk un aundra Jinja. Nü de Hüajgapriesta kjand däm Jinja, un hee jinkj met Jeezus en dem Hof fon dem Hüajgapriesta.
16 Öba Peetrus stunt büten bie de Däa. De aundra Jinja dan, waut jekjant wia bie dem Hüajgapriesta, jinkj rüt un räd too dee waut nö de Däa oppaust un brocht Peetrus nen.
17 Dan zäd de Deenstmejal dee doa nö de Däa oppaust too Peetrus, “Best dü nich uk eent fon disem Maun ziene Jinja?” Hee zäd, „Ekj zen nicht“
18 Nü de Deena un Ofitsiarren waut doa hauden un Fia jemäakt fon Kölen stunden doa, dan daut wia kolt, un zee woamden zikj. Un Peetrus stunt met ent un woamd zikjzelfst.
19 De Hüajgapriesta früach Jeezus wäajen ziene Jinja un ziene Lia.
20 Jeezus auntwuad am, “Ekj ha efantlich jerädt too de Welt. Ekj unjarecht en de Zienagogen un en dem Temple wua de Jüden zijk ema traffen, un en jeheemen ha ekj nusht jezaicht.
21 “Wuarom fraichst dü mie? Fräujg dee waut mie jehiat han waut ekj too ent zäd. Zeetemöl, dee weeten waut ekj zäd.“
22 Un aus hee haud dize Dinja jezaicht , eena fon de Ofitsiarren waut doa bie stunt shlüach Jeezus met de Benahaunt un zäd, „Deist dü dem Hüajgjenpriesta zoo aus daut auntwuaten?“
23 Jeezus auntwuad un zäd, „Wan ekj ha shlaicht jerädt, seij fon det shlaichtet; wan öba goot, wuarom shleist dü mie?“
24 Dan shekjt Anas am jebungen nö Kaijafus dem Hüajgapriesta.
25 Nü Ziemon Peetrus stunt un woamd zikj zelfst. Doawäajens zäden zee too am, „Dü best nich uk eene fon ziene Jinja, best dü?” Hee festreet daut un zäd, „Ekj zen nich!”
26 Eene fon de Deena fon dem Hüajgenpriesta, un en det Frintshoft fon däm waut Peetrus det Ua auf shneet, zäd, „Zoch ekj die nich en dem Goaden met am?“
27 Peetrus festreet daut wada; un fuats kjreid un Hön.
28 Dan leiden zee Jeezus fon Kaijafus nö de Präjetoariejum, un daut wia tiedich Semorrjest. Öba zeezelfst jinjen nich en dem Präjetoariejum nen, doamet zee nich fe‘onreinicht worrden, öba daut zee muchten dem Pasafast äten.
29 Pielatus jinkj dan rüt nö ent un zäd, „Waut fone Kläujg brinj jie jäajen disem Maun?“
30 Zee auntwuaden un zäden too am, „Wan hee nich shlaichtet deed, wuad wie am nich äwajäft han nö die.“
31 Dan zäd Pielatus too ent, „Nämt jie am un recht am nö jün Jezats nö.” Doawäajens zäden de Jüden too am, „Daut es nich Jezatsmäsich fe ons irrjentwäm Doot too mäaken,“
32 daut Jeezus ziene Zaij mucht errfelt woarren waut Hee räd, un died fon waut fonen Doot hee wuad stoawen.
33 Dan jinkj Pielatus wada en det Präjetoariejum nen, un roopt Jeezus, un zäd too am, „Best dü de Kjenich fon de Jüden?“
34 Jeezus auntwuad am, “Rädts dü fe die zelfst äwa dit, ooda zäden aundre die dit fon mie?“
35 Pielatus auntwuad, “Zen ekj un Jüd? Dien äjenet Natsjoon un de Hüajgapriesta han die äwajäft nö mie. Waut hast dü Jedönn?“
36 Jeezus auntwuad, “Mien Kjenichjrikj es nich fon dize Welt. Wan mien Rikj fon dize Welt wia, wuaden miene Deena feiten zoo daut ekj nich zul äwajaft woarren nö de Jüden; öba nü es mien Kjenichrikj nich fon hia.“
37 Pielatus zäd too am, „Best dü dan un Kjenich?“ Jeezus auntwuad, “Dü zaichst raicht daut ekj un Kjenich zen. Fe dize Uazäak wia ekj jeboorren, un fe dize Uazäak kjeem ekj en de Welt nen, daut ekj zul seijen too de Woarheit. Jieda eena waut fon de Woarheit es hiat miene Stem.“
38 Pielatus zäd too am, “Waut es Woarheit?” Un aus hee dit jezaicht haud, jink hee wada rüt nö de Jüden, un zäd too ent, „Ekj finj kjeenem Fäla äwaheipt nich en am.“
39 “Öba, jie han ne jewanheit daut ekj eenem zul loos löten nö jünt op dem Pasafast. Wel jie dan daut ekj zul dem Kjennikj fon de Jüden loos löten nö jünt?”
40 Dan shräjen zee wada aula un zäden, “Nich dis Maun, öba Barnabas!” Nü Barabus wia un Reiba.