6:1  Nö dize Dinja fua Jeezus äwa de Zee fon Galiläja, waut doa de Zee fon Tibieriejus es.

2 Dan foljd am ne groote Shoa, doawäajens daut zee ziene Täkjens zajgen waut hee deed aun dee waut doa krank wiarren.

3 Un Jeezus jinkj op dem Boach nop, un doa zaut hee met ziene Jinja.

4 Nü de Pasafast, un Fast fon de Jüden wia nö‘aun.

5 Dan hoof Jeezus ziene ‘Üajgen op, un aus hee ne groote Shoa zach nö am kömen, zäd hee too Filipus, „Wua kje wie zoo fäl Broot kjeepen daut dize aula muchten äten?”

6 Öba dit zäd hee am too proowen, dan hee zelfst wist waut hee doonn wuad.

7 Filipus auntwuad un zäd, “Twee hundat Denarai wiat Broot es nich jenüach fe dee, daut jieda eena fon ent un bät mucht han.“

8. Eena fon ziene Jinja, Andräjas, Ziemon Peetrus zienem Brooda, zäd too am,

9 “Doa es un Jung hia waut fief Joashten Bulkjes haft un twee kjliene Fesh, öba waut zenn dee mank zoo fäl?”

10 Dan zäd Jeezus, “Mäak de Menschen döl zeten.“ Nü doa wia en dee Städ fäl Graus. Dan zauten de Menschen döl, en numa, rom fief düzent.

11 Un Jeezus noom de Bulkjes, un aus hee haud Dank jejäwt, fedeeld hee dee nö de Jinja, un de Jinja too dee waut doa zauten; un de Fesh kraikt zoo, zoo fäl aus zee wullen.

12 Dan aus zee jefelt wiarren, zäd hee too ziene Jinja, „Zaumelt de Broken waut doa äwajebläwnn zenn, zoo daut nusht felorren es.“

13 Doawäajens zaumelden zee twalw Kjarrw fol fon de Broken fon de joashten Bulkjes waut doa wiarren äwa jebläwen bie dee waut jejäten hauden.

14 De Mana dan, aus zee dem Täkjen jezeenn hauden waut Jeezus deed, zäden, „Dit es werrkjlich de Profeet waut en de Welt nen too kömen wia.“

15 Aus Jeezus doawäajens fenoom daut zee bot doa wiarren wua zee am wuaden met jewault nämen om am un Kjenich too mäaken, feleet hee wada nö un Boach bie zikj zelfst auleen.

16 Nü aus Öwent kjeem, jinjen ziene Jinja rauf nö de Zee,

17, stäjen en un Boot, un furren äwa de Zee nö Kaperna‘um. Un daut wia öl diesta, un Jeezus wia noch nich nö ent jekömen.

18 Dan hoof zikj de Zee wiels un groota Wint blözd.

19 Aus zee hauden dree ooda feeja Miel jeroodelt zajgen zee Jeezus op de Zee gönn un hee trok dicht aun det Boot; un zee wiarren angst.

20. Öba hee zäd too ent, “Daut zen ekj; ziet nich angst.”

21 Dan noomen zee am welich en det Boot nen, un fuats wia det Boot bie det Launt wua zee op dem Waich han wiarren.

22 Aun dem näaksten Dach, aus de Menschen waut aun de aundre zied Zee stunden zajgen daut doa kjeen aundret Boot wia, büta daut waut de Jinja wiarren benen jewast, un daut Jeezus nich en det Boot wia nen jestjäajen met ziene Jinja, öba de Jinja wiarren auleen felöten,

23 (öba doa wiarren aundre Boots jekömen fon Tibieriejes, dicht bie de städ wua zee Broot jejäten hauden nö däm daut de Harr haud Dank jejäft)

24 aus de Menschen doawäajens zajgen daut Jeezus nich doa wia, un uk nich ziene Jinja, stäjen zee uk en Boots nen un kjeemen nö Kaperna‘um, un zochten Jeezus.

25 Un aus zee am jefungen hauden aun de aundre zied Zee, zäden see too am, „Rabie, waneeja kjeemst dü bot hia?”

26 Jeezus auntwuad un zäd, „Gauns entshieden, zaij ekj too jünt, jie zäkjen mie, nich doawäajens daut jie de Täkjens zajgen, öba doawäajens daut jie fon de Bulkjes eeten un wiarren jefelt.”

27 “Doot nich shaufen fe det Äten waut doa fejeit, öba fe det Äten waut blift too det eewjet Läwen, waut de Menschenzän jünt woat jäwen, wiels Got, de Föda haft zien Zäajel op am jezat.”

28 Dan zäden zee too am, “Waut zel wie doonn daut wie de Woakjen fon Got muchten doonn?”

29 Jeezus auntwuad un zäd too ent, “Dit es det Woakj fon Got, daut jie aun däm jleewen wäm hee jeshekjt haft.”

30 Dan zäden zee too am, “Waut fon Täkjen woasht dü dan doonn, daut wie daut mäajen zeenn, un die jleewen?“

31  „Onze Födash  eeten det Mana en de Wiltnis; zoo aus daut jeshräwen steit, ‚Hee jeef ent Broot fon dem Himel too äten.‘“

32 Dan zäd Jeezus too ent, “Gauns entshieden zaij ekj too jünt, Moozes jeef jünt nich det Broot fon dem Himel, öba mien Föda jeft jünt det woare Broot fon dem Himel.

33 “Dan det Broot fon Got es dee waut fon dem Himel rauf kjemt un jeft Läwen too de Welt.”

34  Dan zäden zee too am, „Harr, jef ons ema dit Broot.“

35 Un Jeezus zäd too ent, „Ekj zen det Läwensbroot. Dee wäa nö mie kjemt zaul niemöls hungerrn, un dee waut aun mie jleewt zaul niemöls darrshten.“

36 “Öba ekj zäd too jünt daut jie han mie jezeenn un doch jleew jie nich.

37 “Aule waut de Föda mie jeft woarren nö mie kömen, un dee waut nö mie kjemt woa ekj äwa kjeen Waich rüt shmieten.

38 “Dan ekj zen rauf jekömen fon dem Himel, nich mien äjenen Welen too doonn, öba dem Welen fon däm dee mie shekjt.

39 “Dit es dem Föda zienem Welen dee mie jeshekjt haft, daut fon aules waut hee mie jejäft haft zul ekj nusht feliarren, öba zul daut oprechten aun dem latsten Dach.

40 “Un dit es de Welen fon däm dee mie shekjt, daut jieda‘eena waut dem Zän zit un aun am jleeft mucht det eewjet Läwen han; un ekj woa am oprechten aun dem latsten Dach.”

41 Dan grumzaujden de Jüden äwa am, doawäajens daut hee zäd, „Ekj zen det Broot waut rauf kjeem fon dem Himel.“

42 Un see zäden, „Es dit nich Jeezus, Jösef zien Zän, wäms Föda un Muta wie kjann? Woo es daut dan daut hee zaicht, ‚Ekj zen rauf jekömen fon dem Himel?‘“

43 Doawäajens auntwuad Jeezus un zäd too ent, „Doot nich grummeln mank jünt zelfst.

44 “Kjeena kaun nö mie kömen büta de Föda waut mie shekjt am traikjt; un ekj woa am oprechten en dem latsten Dach.“

45 “Daut es jeshräwen en de Profeeten, ‚Un dee zelen aula jeliat zenn fon Got.‘ Doawäajens, jieda ‘eena waut haft jehiat un jeliat fon dem Föda kjemt nö mie.

46  “Nich daut irrjenteena dem Föda jezeenn haft, büta dee wäa fon Got es; dee haft dem Föda jezeenn.

47 “Gauns entshieden zaij ekj too jünt, dee waut aun mie jleeft haft det eewjet Läwen.

48  “Ekj zen det Läwensbroot.

49 “Jüne Födash eeten det Mana en de Wiltnis, un zenn Doot.

50 “Dit es det Broot waut rauf kjemt fon dem Himel, waut eena äten mach, un nich stoawen.

51 “Ekj zen det läwenjet Broot waut rauf kjeem fon dem Himel. Wan irrjenteena dit Broot at, dee woat fe’ema läwen; un det Broot waut ekj am jäw es mien Fleesh, waut ekj woa jäwen fe det Läwen fon de Welt.

52 Doawäajens streeden de Jüden mank zikj zelfst un zäden, „Woo kaun dis Mensch ons zien Fleesh jäwen toom äten?“

53 Dan zäd Jeezus too ent, „Gauns entshieden zaij ekj too jünt, büta jie det Fleesh fon dem Menschenzän äten un zien Bloot drinkjen, ha jie kjeen Läwen en jünt.

54 “Wäa‘ema mien Fleesh at un mien Bloot drinkt haft det eewjet Läwen, un ekj woa am oprechten aun dem latsten Dach.

55. “Dan mien Fleesh es werrkjlich Äten, un mien Bloot es werrkjlich Jedrenkj.

56 “Dee waut mien Fleesh at un mien Bloot drinkjt blift en mie, un ekj en am.

57 “Zoo aus de läwenja Föda mie shekjt, un ekj läw wäajens dem Föda, zoo dee waut aun mie foodat woat läwen wäajens mie.

38 “Dit es det Broot waut rauf kjeem fon dem Himel, nich zoo aus jüne Födash Mana eeten, un zenn Doot. Dee waut dit Broot at woat fe’ema läwen.

59  Dize Dinja zäd hee en de Zienagog aus hee liad en Kaperna‘um.

60 Doawäajens, fäle fon ziene Jinja, aus zee dit hiaden zäden, „Dit es un shwoaret Sprechwuat; wäa kaun daut festönn?“

61 Aus Jeezus en zikj zelfst wist daut de Jinja grumzaujden äwa dit, zäd hee too ent, „Deit jünt dit steeten?

63  “Waut dan wan jie zulen dem Menschenzän zeenn nop foarren wua hee iasht wia?

63 “Daut es de Jeist waut doa Läwen jeft; det Fleesh loont nusht. De Wiad waut ekj too jünt räd zenn Jeist, un dee zenn Läwen.

64 “Öba doa zenn wese fon jünt waut doa nich jleewen.” Dan Jeezus wist fon dem Aunfonk wäa dee wiarren waut nich jleewden, un wäa am feröden wuad.

65 Un hee zäd, „Doawäajens ha ekj too jünt jezaicht daut kjeena kaun nö mie kömen büta am es daut jejäft fon mienem Föda.”

66  Fon dee Tiet jinjen fäle fon ziene Jinja trigj un jinjen nich meeja met am.

67  Dan zäd Jeezus too de Twalw, “Woa jie uk Waich gönn?”

68 Öba Ziemon Peetrus auntwuad am, “Harr, nö wäm zel wie gönn? Dü hast de Wiad fon det eewjet Läwen.

69 “Wie zenn bot doa jekömen toom jleewen un weeten daut dü de Kjrist best, de Zän fon dem läwenjen Got.“

70 Jeezus auntwuad ent, “Wäld ekj nich jünt 12, un eena fon jünt es un Diewel?”

71 Hee räd fon Jüdus Iskoariejot, de Zän fon Ziemon, dan daut wia dee waut am feröden wuad, un wia fon dee Twalw.