15:1  Dan kjeemen aul de Takskolaikta un Zinda am nö aun am too hiarren.

2  Un de Foarrizäja un Shreftjeliade grumzaujden un zäden, „Dis Maun nemt Zinda aun un at met ent.“

3  Dan räd hee dit Jlikjnis too ent un zäd:

4  “Woon Mensch fon jünt, waut doa hundat Shöp haft, un hee felist eent, felat nich de näajen un näajentich en de Wiltnis, un jeit daut eent hinjaraun waut feloarren wia bot hee daut finjt?

5  “Un wan hee daut jefungen haft, laicht hee daut op ziene Shulerrn, un freit zikj.

6  “Un wan hee nö Hüs kjemt, roopt hee ziene Frind un Nöbash toop un zaicht too ent, “Freit jünt met mie, dan ekj ha mien Shöp jefungen waut feloarren wia!”

7  “Ekj zaij too jünt daut kraikt zoo woat doa meeja Freid zenn en dem Himel äwa een Zinda waut Büsee deit aus äwa näajen un näajentich Jeraichte waut nich Büsee fält.

8  “Ooda waut fone Frü waut doa tian zelwane Jeltshtekja haft, wan zee eent felist, stekt nich ne Laump aun un fäacht äat Hüs üt un zäkjt zorrjfeltich bot zee daut finjt?

9  “Un wan zee daut jefungen haft, roopt zee äare Frind un Nöbash toop un zaicht, ‚Freit jünt met  mie, dan ekj ha mien Jeltstekj jefungen waut ekj feloarren haud!“

10  “Kraikt zoo, zaij ekj too jünt, es doa Freid en de jäajenwuat fon Got ziene Enjeln äwa eenem Zinda waut doa Büsee deit.“

11  Dan zäd hee: “Un wesa Maun haud twee Zäns.

12  “Un de jinjra fon dee zäd too zienem Föda, ‚Föda, jäw mie det Poat fon dien Femiajen waut too mie felt.’ Un hee fedeeld ent aul zien Femiajen.

13  “Un nich fäl Däujgel nö däm, zaumeld de jinjra Zän aules toop, un reizd nö un Launt wiet auf, un doa fekwözd hee zien Femiajen met un fedeideldet Läwen.

14  “Öba aus hee aules haud feshwendt, kjeem un shlema Hungashnoot en det Launt, un hee fonk aun en Noot too zenn.

15  “Un don jinkj hee un spaund zikj toop met un Bierrja fon det Launt, un hee shekjt am op ziene Flekja de Shwien too fooderrn.

16  “Un hee wuad zikj jiarren han dem Buk jefelt met de Shlüwen waut de Shwien freeten, un kjeena jeef am irrjentwaut.

17  “Öba aus hee wia too zikjzelfst jekömen, zäd hee, „Woo fäl fon mienem Föda ziene ütjemeede Deena han Broot jenüach un noch meeja, un ekj hunga!

18  ‘Ekj woa opstönn un nö mienem Föda gönn, un woa zaijen too am, “Föda, ekj ha jezindicht jäajen dem Himel un ferr die,

19  “un ekj zen nich lenja wiat dienem Zän jenant too zenn. Mäak mie zoo aus eene fon diene ütjemeede Oabeida.

20  “Un hee stunt op un kjeem nö zienem Föda. Öba aus hee noch un langet Enj auf wia, zach zien Föda am un haud Metleet, un rand un fol op zien Jenekj un kust am.

21  “Un de Zän zäd too am, “Föda, ekj ha jezindicht jäajen dem Himel un en diene Zecht, un zen nich lenja wiat dienem Zän jenant too zenn.‘

22  “Öba de Föda zäd too ziene Deena, brinjt dem basten Rok rüt un traikjt am däm aun, un doot un Rinkj op ziene Haunt un Shoo op ziene Feet.

23  ‘Un brinkt det Mastkaulf häa un mäakt daut doot, un löt ons äten un froo zenn;

24  ‘dan disa, mien Zän, wia Doot un es wada läwentich; hee wia feloarren un es jefungen.‘ Un zee fongen aun froo too zenn.

25  “Nü zien elra Brooda wia op de Stap. Un aus hee kjeem un nö’aun det Hüs wia, hiad hee  Muzikj un dauntsen.

26  “Dan roopt hee eene fon de Deena un früach waut dize Dinja bedieden deeden.

27  “Un hee zäd too am, ‘Dien Brooda es jekömen, un wiels dien Föda am haft bewoat trigj jekräajen, haft hee det Mastkaulf jeshlacht.‘

28  “Un hee wia dol un jinkj nich nen. Doawäajens kjeem de Föda rüt un proowd am too beshwichten.

29  “Dan auntwuad hee un zäd too zienem Föda, ‘Zeejemol, zoo fäl Joarren ha ekj die jedeent; un niemöls ha ekj dien Jeboot too irrjent ne Tiet je’äwaträdt; un doch hast dü mie niemöls ne junje Koz jejäwt, daut ekj mie mucht Freid mäakjen met miene Frind.

30  ‘Öba zoo feks aus disa, dien Zän kjeem, waut dien Läwent haft opjefräten met Hüaren, hast dü det Mastkaulf jeshlacht fe am.

31  “Un hee zäd too am, ‘Zän, dü best ema met mie, un aules waut ekj ha es dient.

32  ‘Daut wia raicht daut wie zulen freid mäakjen un froo zenn, dan dien Brooda wia Doot un es wada läwentich, un wia feloarren un es jefungen.“