7:1   Nü aus hee met aul ziene Zaijen en de Menschen äat Jehia aufjeshlöten haud, jinkj hee en Kaperna’um nen.

2  Un un wesa Zuldötenleida wäms Deena waut fäl wiat wia too am, wia krank un meist bot dem stoawen.

3  Un aus hee hiad fon Jeezus, shekjt hee Eltestash fon de Jüden nö am un prachad am met am too kömen un zien Deena heelen.

4  Un aus zee nö Jeezus kjeemen, prachaden zee am iarrenstlich, un zäden daut dee fe wäm hee dit doonn zul daut wiat wia,

5  “dan he leewt ons Natsjoon,  un haft ons ne Zienagog jebüt.”

6  Dan jinkj Jeezus met ent. Un aus zee nü ol nich wiet fon det Hüs wiarren, shekjt de Zuldötenleida Frind nö am, un zee zäden too am, „Harr, trubel die zelfst nich, dan ekj zen nich wiat daut dü unja mien Dak zust kömen.

7  “Doawäajens docht ekj mie zelfst nich wiat nö die too kömen. Öba zaij det Wuat, un mien Deena woat jeheelt woarren.

8  “Dan ekj zen uk un Maun unja Machtraicht jestalt, un ha Zuldöten unja mie. Un ekj zaij too eenem, „Gö,“ un hee jeit; un too un aundrem, „Kom,‘ un hee kjemt; un too mienem Deena, ‘Doo dit,’ un hee deit daut.”

9  Aus Jeezus dize Dinja hiad, staund hee äwa am, un dreid om un zäd too de Grup waut foljd, „Ekj zaij too jünt, ekj ha nich zoonem grooten Gloowen jefungen, nich möl en Iesra’eel!”

10  Un dee waut jeshekt wiarren, jinjen trigj nö Hüs, un fungen dem Deena jezunt waut wia krank jewast.

11  Nü daut kjeem zoo rom, dem Dach nohäa, daut hee en ne Staut waut Nain heet nen jinkj; un fäle fon ziene Jinja jingen met am, un ne groote Shoa.

12  Un aus hee dicht bot det Haik fon de Staut wia, zeetemöl, un doodja Maun worrt rüt jedräacht, de eensja Zän fon ziene Muta; un zee wia ne Wätfrü. Un ne groote Shoa fon de Staut wia met arr.

13  Aus de Harr arr zach, haud hee Metleet aun arr un zäd too arr, „Doo nich hielen.“

14  Dan kjeem hee un shiad det öpnet Zoakj aun, un dee waut daut drüajgen stunden stel. Un hee zäd, „Junja Maun, Ekj zaij too die, stö op.“

15  Dee waut Doot wia stunt dan op un fonk aun too räden. Un hee präzentiad am nö arr.

16  Dan kjeem Forrcht äwa aulem, un zee feharrlichten Got un zäden, „Un groota Profeet es opjestonn mank ons“; un, „Got haft ziene Menschen bezocht.“

17  Un dit Wuat fon am jinkj rom derrch aulet Jüdäja un aul de omjäajent.

18  Dan jeewen Jehanes ziene Jinja am Nörecht fon aul dize Dinja.

19  Un Jehanes roopt twee fon ziene Jinja nö am, un shekjt ent nö Jeezus un zäd, „Best dü de Kömenda ooda zäkj wie nö un aundrem?”

20  Aus de Mana nö am jekömen wiarren zäden zee, „Jehanes de Deepa haft ons jeshekt nö die un zäd, ‚Best dü de Kömenda, ooda zäkj wie nö un aundrem?‘“

21  Un dee zelfstje Stund heeled hee fäle fon Krankheiten, Pläujgen, un beeze Jeista; un too de blinje jeef hee Zecht.

22  Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Göt un fetalt Jehanes de Dinja waut jie zeenn un hiarren; daut de Blinje zeenn, de Lome gönn, de Leprakranke woarren jereinicht, de Doowe hiarren, de Doodje woarren opjerecht, de Oame han det Efangeliejum too ent jeprädicht.

23  “Un jezäajent es dee waut nich beleidicht es wäajen mie.“

24  Aus de Norechta fon Jehanes felöten wiarren, fonk hee aun too de Shoarren too zaijen fon Jehanes: „Waut jinkj jie en de Wiltnis nen too zeenn? Un Shelprua jeshedat fon dem Wint?

25  “Öba waut jinkj jie toom zeenn? Un Maun met wäkje Kjleeda? Zeetemöl dee waut straum aunjetroken zenn un läwen en Rikjdoms zenn en Kjenichshofen.

26  “Öba waut jinkj jie rüt toom zeenn? Un Profeet? Jö, ekj zaij too jünt, un meeja aus un Profeet.

27  “Dit es dee fon wäm daut jeshräwen es:

„Zeetemöl, ekj shekj mienem Berechta ferr

                  jün Jesecht,

           dee jünem Waich woat reed mäaken ferr

                  jünt.‘ ^{Mal 3:1}

28  “Dan ekj zaij too jünt, mank dee waut fon FrüMensch jeboorren zenn es doa nich un jratra Profeet aus Jehanes de Deepa; öba dee waut det kjlanste es en Got zien Kjenichrikj es jrata aus hee.”

29  Un aus aul de Menschen am hiaden, zoogoa de Takskolaikta raichtfoadichten Got, dan zee wiarren jedeept met Jehanes zienem Doop .

30  Öba de Foarizäja un Öfköten fenulden Got zienem Welen, dan zee wiarren nich jedeept bie am.

31  Un de Harr zäd, „Too waut zaul ekj de Menschen fon dize Jeneratsjoon fejlikjen, un zoo aus waut zenn dee?

32  “Dee zenn zoo aus Kjinja waut en dem Haundelsplauts zeten un roopen eena too dem aundrem un zaijen:

 

‚Wie han dem Fleet jeshpält,

Un jie han nich jedauntst;

Wie han jetrüat, un jie han nich jehielt.‘

 

33  “Dan Jehanes de Deepa kjeem un eet nich Broot un drunk nich Wien, un jie zäden, ‚Hee haft  un Diewel.‘

34  “De Menschenzän kjeem un eet un drunk, un jie zaijen, ‚Kjikjt, un Fräta un un Wienzüpa, un Frint fon Takskolaikta un Zinda!’

35  “Öba Weisheit es jeraichtfoadicht fon aul äare Kjinja.“

36  Dan kräud eena fon de Foarizäa am toom met am äten. Un hee jinkj nö dem Foarizäja zien Hüs, un zaut döl toom äten.

37  Un zeetemöl, ne Frü en de Staut waut un Zinda wia, aus zee wist daut Jeezus aun dem Desh zaut en dem Foarizäja zien Hüs, brocht ne Aulabausta Budel met sheenrikjendet Eelj,

38  un stunt bie ziene Feet hinja am un hield; un fonk aun ziene Feet too waushen met Trönen, un wesht dee met de Hoa fon äarem Kop; un zee kust ziene Feet un beshmäad dee met det sheenrikjendet Eejl.

39  Nü aus de Foarizäja waut am jekräacht haud dit zach, räd hee too ent un zäd, „Dis Maun, wan hee un Profeet wia, wuad weeten waut fone zorrt Frü dit es waut am aunshiat, dan zee es ne Zindarin.“

40  Un Jeezus auntwuad un zäd too am, “Ziemon, ekj ha waut too zaijen too die.” Un hee zäd, “Liara, zaij daut.”

41  “Doa wia un wesa Kjredieta waut twee Shildna haud. Eena wia am fief hundat Denarie shuldich, un de aundra feftich.

42  “Un aus zee nusht hauden am met trigj too tolen, fejeef hee ent beid en dem Zonst. Zaij mie, doawäajens woona fon dee am woat meeja leewen?”

43  Ziemon auntwuad un zäd, “Ekj denkj dee wäm hee det miashte fejeef.“ Un hee zäd too am, “Dü hast raicht jerecht.”

44  Dan dreed hee nö de Frü un zäd too Ziemon, “Zitst dü dize Frü? Ekj kjeem en dien Hüs; un dü jeefst mie kjeen Wöta fe miene Feet, öba zee haft miene Feet jewoshen met äare Trönen un dee jewesht met de Hoa fon äarem Kop.

45  “Dü jeewst mie kjeen Kus, öba dize Frü haft nich opjehiat met miene Feet kusen fon de Tiet aus ekj nen Kjeem.

46  “Dü deedst nich mienem Kop beshmäaren met Eelj, öba dize Frü haft miene Feet beshmäat met sheenrikjendet Eelj.

47  “Doawäajens zaij ekj too die, äare Zinden, waut fäle zenn, zenn arr fejäwt, dan zee leewt fäl. Öba too wäm un bessje fejäwt es, dee leewt weinich.”

48  Dan zäd hee too arr, “Diene Zinden zenn die fejäwt.“

49  Un dee waut aun dem Desh zauten met am fongen aun too zaijen too zikjzelfst, „Wäa es dit waut zoogoa Zinden fejeft?“

50  Dan zäd hee too de Frü, “Dien Gloowen haft die jeradt. Gö en Fräd.”