4:1   Un hee fonk wada aun ent too liarren bie de Zee. Un ne groote Shoa wia rom am jezaumelt zoo daut hee en un Boot nen stäch un zaut doabenen op de Zee; un de gaunse Shoa wia op det Launt nö de Zee jedreit.

2  Dan liad hee ent fäle Dinja derrch Jlikjnisen, un zäd too ent en ziene Lia:

3  “Horrcht! Zeetemöl, un Zeija jinkj rüt toom zeijen.

4  “Un daut pesiad, aus hee zeid, daut weset fol bezied dem Waich; un de Fäajel fon de Loft kjeemen un freeten daut op.

5  “Weset fol op steenaje Iad, wua daut nich fäl Iad haud: un fuats sprunk daut op wiels daut haud nich zeeja deepe Iad.

6  “Öba aus de Zon op wia fekjrizheld daut, un wielt daut nich Warrtel haud fedräd daut waich.

7  “Un weset fol mank Dorrnen; un de Dorrnen wosen op un warrjden daut auf, un daut drüach nich Frucht.

8  “Öba aundret fol op goode Iad un drüach Frucht waut doa op sprunk, femiad, un drüach: weset darrtich, weset sastich, un weset hundat möl zoo fäl.

9  Un hee zäd too ent, “Dee waut Uarren haft toom hiarren, löt däm hiarren!”

10  Öba aus hee auleen wia, dee rom am met de Twalw früajgen am wäajen det Jlikjnis.

11  Un hee zäd too ent, “Too jünt es daut jejäwt de Jeheemnisen fon Got zien Rikj too weeten; öba too dee waut büten zenn, aule Dinja kömen en Jlikjnisen,

12  “zoo daut

‘Zeenn muchten zee nich zeenn,

               Un Hiarren, muchten zee nich festonn;

                      zust zulen zee met eenmöl omwenjen,

               Un äare Zinden zulen ent fejäwt

                      woarren.‘“ ^{Jez 6:9,10}

13  Un hee zäd too ent, “Kje jie dit Jlikjnis nich festönn? Woo, woa jie dan aule Jlikjnisen festönn?

14  “De Zeija zeit det Wuat.

15  “Un dit zenn dee bezied dem Waich wua det Wuat jezeit wia. Wan zee hiarren, fuats kjemt de Zötön un nemt det Wuat waich waut en äare Hoaten jezeit wia.

16  “Zoo uk zenn dize waut jezeit wiarren op steenaje Iad, aus zee det Wuat hiaden noomen zee daut fuats met Freid op;

17  “un zee hauden kjeene Warrtel en zikj zelfst, un hilden bloos fe ne Tiet üt. Nöhäa, aus Triebzaul un Fefoljunk opkjeem wäajen det Wuat, fuats zenn zee beleidicht.

18  “Nü dit zenn dee waut jezeit wiarren mank de Dorrnen; dit zenn dee waut det Wuat hiaden,

19  “un de Zorrjen fon dize Tiet, un de lestjet fon Rikjdoms, un de Felangen fe aundre Dinja kömen nen, un warrjen det Wuat auf, un daut woat Fruchtloos.

20  “Öba dit zenn dee waut op goode Iad jezeit wiarren, dee waut det Wuat hiarren, nämen daut aun, un dräujgen Frucht, wese darrtich, wese sastich un wese Hundat möl zoo fäl.

21  Hee zäd uk too ent, “Woat ne Laump jebrocht un unja un Daiksel ooda unja un Bad jezat? Woat dee nich op un Laumpenhoola jezat?

22  “Dan doa es nusht waut festäaken es waut nich woat öpenboat woarren, uk nich irrjentwaut festäaken daut daut nich zul too Licht kömen.

23   “Wan irrjent eena Uarren haft toom hiarren, löt däm hiarren.”

24  Dan zäd hee too ent, “Paust op waut jie hiarrn. Met de zelwje Möt waut jie bruken, woat daut too jünt jemäten woarren; un too jünt dee doa hiarren, woat meeja jejäwt woarren.

25  “Dan wäa’ema haft, too däm woat meeja jejäwt; öba too däm waut nich haft, daut waut hee haft woat am waich jenömen woarren.

26  Un hee zäd, “Got zien Rikj es aus wan un Maun Zöt fespreedt op de Iad,

27  “un zul shlöpen bie Nacht un op stönn bie Dach, un det Zöt zul kjienn un wausen, un hee zelfst weet nich woo.

28  “Dan de Iad draicht Arrnten bie zikj zelfst: iasht det Blaut, dan de Kop, nö däm det fole Jeträad en dem Kop.

29  “Öba wan det Jeträad riept, fuats deit hee det Zäakjel nen, wiels de Arrnt es jekömen.“

30  Dan zäd hee, “Too waut zaul ekj Got zien Rikj fejlikjen? Ooda met waut fon Jlikjnis zel wie daut fejlikjen?

31  “Daut es zoo aus un Zampkuarn woont, wan daut en de Iad jezeit woat, es kjlanda aus aulet Zöt op Iaden;

32  “öba wan daut jezeit woat, waust daut op un woat jrata aus aul det Graus, un shekjt groote Asta rüt, zoo daut de Fäajel fon de Loft mäajen nasten en zienem Shauten.“

33  Un met fäle zoone Jlikjnisen räd hee det Wuat too ent zoo aus zee daut kunn fedräujgen too hiarren.

34  Öba önen un Jlikjnis räd hee nich too ent. Un aus zee auleen wiarren, errkjläarrd hee aule Dinja too ziene Jinja.

35  Aun dem zelfstjen Dach, aus Öwent jekömen wia, zäd hee too ent, „Löt ons äwa foaren nö de aundre zied.“

36  Nü aus zee de Shoa felöten hauden, noomen zee am met en det Boot zoo aus hee wia. Un aundre kjliene Boots wiarren uk met am.

37  Un un groota Wintstorrm kjeem op, un de Walen shlüajgen aun det Boot, zoo daut daut öl opfelen deed.

38  Öba hee wia en det Hinjashep, un shleep op un Kjesen. Un zee wüaken am op un zäden too am, „Liara, jefst dü nusht rom daut wie fekömen?“

39  Dan stunt hee op un femönd dem Wint, un zäd too de Zee, “Fräd, zie stel!” Un de Wint hiad op un doa wia ne groote Rü.

40  Öba hee zäd too ent, “Wuarom wia jie zoo angst? Woo es daut daut jie kjeen Gloowen han?“

41  Un zee ferrchten zeeja, un zäden eena too dem aundrem, „Wäa kaun dit zenn, daut zoogoa de Wint un de Zee am horrchen!“