19:1  Nü daut kjeem zoo rom, aus Jeezus dize Zaijen foadich haud, daut hee fon Galiläja feleet un en de Jäajent aun de aundre zied Jorrdan kjeem.

2  Un groote Shoarren foljden am, un hee heeld ent doa.

3  Un Foarizäja kjeemen uk nö am, un proowden am, un zäden too am, „Es daut jezatsmäsich fe un Maun toom ziene Frü löten gönn fe bloos irrjent ne Uazäak?”

4  Un hee auntwuad un zäd too ent, „Ha jie nich jeläst daut dee waut ent en dem Aunfank müak, müak ent Maunsoatich un Früjesoatich,‘ ^{1 Mo.  1:27 5:2}

5  un zäd, „Fe dize Uazäak zaul un Maun Föda un Muta felöten un toop jelausht woarren met ziene Frü, un de twee zelen een Fleesh zenn’? ^{1 Mo. 2:24}

6  “Zoo dan zenn dee nich lenja twee öba een Fleesh. Doawäajens, waut Got haft toop jelausht, löt kjeen Mensch sheeden.“

7  Zee zäden too am, „Wuarom beföl Moozes dan un Sheedinjsbreef too jäwen, un arr löten gönn?“

8  Hee zäd too ent, „Moozes, wäajen jüne hoade Hoaten errlaubd jünt jüne Früjes waich too shekjen, öba fon dem Aunfank wia daut nich zoo.

9  “Un ekj zaij too jünt, daut wäa’ema ziene Frü waicht shekjt, büta daut es wäajen Hüararie, un friet ne aundre, bejeit de Eehezind; un wäa’ema dee friet waut waich jeshekjt es bejeit de Eehezind.

10  Ziene Jinja zäden too am, „Wan de Zach zoo es tweshen dem Maun un ziene Frü, es daut bäta nich too friejen.“

11  Öba hee zäd too ent, „Nich aule kjenn dize Zaij aunnämen, öba bloos dee too wäm daut es worrden jejäwt:

12  “Dan doa Zenn Badhoola[1] waut Badhoola wiarren fon äare Muta äa Lief, un doa Zenn Badhoola waut wiarren Badhoola jemäakt fon Menschen, un doa zenn Badhoola waut zikj zelfst han Badhoola jemäakt fe det Himelrikj.

13  Dan worrden kjliene Kjinja nö am jebrocht daut hee mucht ziene Henj op ent laijen un bäden, öba ziene Jinja femönden ent.

14  Öba Jeezus zäd, „Löt de Kjliene Kjinja nö mie kömen, un febeedt ent nich; dan fon zoone es det Himelrikj.“

15  Un hee läd ziene Henj op ent un feleet fon doa.

16  Nü, zeetemöl, eena kjeem un zäd too am, „Gooda Liara, waut fon goodet Dinkj zaul ekj doonn daut ekj mucht det eewjet Läwen han?”

17  Dan zäd hee too am, „Wuarom nanst dü mie goot?[2] Kjeena es goot aus eena, daut es Got.[3] Öba wan dü west en det Läwen nen gönn, hool de Jebooten.“

18  Hee zäd too am, „Woone?“ Jeezus zäd, ‚Dü zaust nich merrderrn,‘ ‚Du zaust nich de Eehezind begönn,‘ Dü zaust nich stälen,‘ Dü zaust nich faulshet Seichnis dräujgen,‘

19  ‘Ia dienem Föda un diene Muta,’ ^{2 Mo. 20:12-16; 5 Mo. 5:16-20}  ‘Du zaust dienem Nöba zoo leewen aus die zelfst.‘“ ^{3 Mo. 19:18}

20  De junga Maun zäd too am, „Aul dize Dinja ha ekj jehoolen fon miene Jüjgent op.[4] Aun waut fält daut noch?“

21  Jeezus zäd too am, „Wan dü west folkömen zenn, gö, fekjeep dien Habengoot un jef daut nö de Oame, un dü woasht un Shauts han en dem Himel; un kom, folj mie nö.”

22  Öba aus de junga Maun dee Zaij hiad, jinkj hee trüarich waich, dan hee haud fäl Habungoot.

23  Dan zäd Jeezus too ziene Jinja, „Zecha, zaij ekj too jünt daut daut es shwoa fe un rikjen Maun en det Himelrikj nen too gönn.

24  “Un wada zaij ekj too jünt, daut daut es leichta fe un Kemeel derrch det Üajg fon ne Nötel too gönn aus fe un rikja Mensch en det Himelrikj nen too gönn.

25  Aus de Jinja dit hiaden, wiarren zee zeeja jestaundt un zäden, „Wäa kaun dan jeradt  woarren?“

26  Öba Jeezus kjikjt ent aun un zäd too ent, “Met Menschen es dit onmäajlich, öba met Got zenn aule Dinja mäajlich.“

27  Dan auntwuad Peetrus un zäd too am, “Zeejemol, wie han aules felöten un die jefolcht. Doawäajens waut zel wie han?”

28  Dan zäd Jeezus too ent, “Zecha, zaij ekj too jünt, daut en de Wada’aunfangunk,[5] wan de Menschenzän op dem Troon fon ziene Harrlichkjeit zet, jie dee mie jefolcht han woarren op twalw Troons zeten, un de twalw Stam fon Iesra’eel rechten.

29  “Un jieda’eena waut haft Hieza ooda Breeda ooda Zesterrn ooda Föda ooda Muta ooda Frü ooda Kjinja ooda Lenda felöten, om mients haulwen, zaul hundat möl meeja kjrian, un det eewje Läwen oawen.

30  “Öba fäle waut iasht zenn woarren det Latste zenn, un de Latste det Iashte.

[1] Un jeshnädne Maun.

[2] NU-Taikst last, Wuarom fraichst dü mie waut goot es?

[3] NU-Taikst last Doa es eena waut goot es.

[4] NU-Taikst lat de Wiad fon mienem Jüjgent op.

[5] Wadajeburrt.