21:1  Nü aus zee Jerüzalem nödaden, un kjeemen nö Betfagie bie dem Oliewenboach, shekjt hee twee Jinja,

2  un zäd too ent, „Göt en det Darrp entjäajen jünt, un fuats woa jie doa ne Äzelkobel finjen aunjebungen, un un Falem met arr. Leezt arr loos un brinjt dee nö mie.

3  “Un wan irrjent eena irrjentwaut zaicht too jünt, zel jie zaijen, ‘Dem Harrn fält dee,’ un hee  woat dee fuats shekjen.”

4  Aul dit wia Jedönn daut daut mucht errfelt woarren waut jerädt wia derrch dem Profeet waut doa zäd:

 

5            “Zaicht de Dochta fon Siejoon,

              ‘Zeetemöl, jün Kjenich kjemt nö jünt,

                     zaunftmütich un zet op un Äzel,

              Det Falem fon un Äzel.” ^{Zak. 9:9}

 

6  Dan jinjen de Jinja un deeden zoo aus Jeezus ent befölen haud.

7  Zee brochten de Äzel Kobel un det Falum, spreeden äare Kjleeda op dee, un zaden am op dee.

8  Un ne zeeja groote Shoa spreeden äare Kjleeda op dem Waich; aundre shneeden Asta fon de Beem un spreeden dee op dem Waich.

9  De Shoarren dan, waut ferr am jinjen un dee waut foljden, shräjen üt un zäden:

 

„Hözana too dem Zän fon Dawied!

‚Jezäajent es dee waut

                     en dem HARRN ^{Ps 118:26}

                     zienem Nömen Kjemt!’

Hözana en dem hechsten!“

 

10  Un aus zee nö Jeruzalem kjeemen, de gaunse Staut wia jeriat un zee zäden, „Wäa es dit?“

11  Dan zäden de Shoarren, „Dit es Jeezus, de Profeet fon Natsaret fon Galiläja.“

12  Dan jinkj Jeezus en Got zienem Tempel nen un dreef aul dee rüt waut en dem Tempel koften un fekoften, un dreid de Jelt Deshen äwa fon de Jelt Waiksla un de Zeten fon dee waut Düwen fekoften.

13  Un hee zäd too ent, „Daut es jeshräwen, ‚Mien Hüs zaul un Jebädts Hüs heeten,‘ ^{Jez. 56:7} öba jie han det ne ‘Bood fe Deew jemäakt.’” ^{Jer 7:11}

14  Dan kjeemen de Blinje un Löme nö am en dem Tempel, un hee heeld ent.

15  Öba aus de Hauptpriesta un Shreftjeliade de wundafole Dinja zajgen waut hee deed, un de Kjinja shräjen üt en dem Tempel un zäden, “Hozajana too dem Zän fon Dawied” wiarren zee oajalich

16  un zäden too am, „Hiasht dü waut dize zaijen?“ Un Jeezus zäd too ent, „Jö. Ha jie niemöls jeläst, ‚Üt det Mül fon Bäbes un Brostkjinja hast dü preiz jefoadicht‘?“^{Ps. 8:2}

17  Dan feleet hee ent un jinkj üt de Staut rüt nö Betanie, un lozhiad doa.

18  Nü aun dem Morrjen, aus hee trigj nö de Staut jinkj , wia hee hungrich.

19  Un aus hee un fiejen Boom zach bezied dem Waich, kjeem hee nö däm un funk doa nusht aun büta Bläda, un zäd too däm, „Löt kjeene frucht jeemols aun die wausen.“ Fuats fejinkj de Fiejenboom.

20  Un aus de Jinja daut zäjgen, staunden zee un zäden, „Woo fejinkj de fiejen Boom zoo feks?“

21  Dan auntwuad Jeezus un zäd too ent, „Entshieden, zaij ekj too jünt, wan jie Gloowen hauden un düaden nich, nich bloos wuad jie daut doonn waut too disem fiejen Boom Jedönn wia, öba jie wuaden zaijen too disem Boach, ‘Zie waich jehöwen un en de Zee jeshmäten,’ un daut woat jedönn woarren.

22  “Un wautema fe Dinja jie nö fräujgen en det Jebäd, un jleewen, woa jie kjrian.”

23  Nü aus hee en dem Tempel nen kjeem, de Hauptpriesta un Eltestash fon de Menschen kjeemen am jäajenaun aus hee liad un zäden, „Derrch waut fone Machtraicht deis dü dize Dinja? Un wäa jeef die dize Machtraicht?“

24  Öba Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Ekj woa jünt uk iasht een Dinkj fraujgen, woont wan jie mie zaijen kjenn, woa ekj jünt uk zaijen bie waut fone Machtraicht ekj dize Dinja doo:

25  „Jehanes ziene Doop, fon wua wia dee, fon dem Himel ooda fon Mensch?“ Un zee bedochten daut mank zikj zelfst un zäden, „Wan wie zaijen, ‚Fon dem Himel,‘ woat hee too ons zaijen, ‚Wuarom jleewd jie am dan nich?‘

26  “Öba wan wie zaijen, ‘Fon Mensch,’ ferrcht wie de Shoa, dan aule talen Jehanes aus un Profeet.“

27  Dan auntwuaden zee Jeezus un zäden, „Wie weeten nich.“ Un hee zäd too ent, „Dan zaij ekj jünt uk nich bie waut fone Machtraicht ekj dize Dinja doo.

28  “Öba waut jleew jie? Un Maun haud twee Zäns, un hee kjeem nö dem iashten un zäd, „Zän, gö, shauf fondäujgel en mienem Wiengoaden.‘

29  “Hee auntwuad un zäd, ‚Ekj wel nich,‘ öba nöhäa deed am daut leet un hee jinkj.

30  “Dan kjeem hee nö dem tweeden un zäd kraikt zoo. Un hee auntwuad un zäd, “Harr, ekj gö,‘ öba hee jinkj nich.

31  “Woona fon de twee deed zienem Föda zienem Welen?” Zee zäden too am, „De iashta.“ Jeezus zäd too ent, „Entshieden, zaij ekj too jünt daut de Takskolaikta un Hüaren gönn eeja en det Himelrikj nen aus jie.

32  “Dan Jehanes kjeem nö jünt en dem Waich fon Jeraichtichkjeit, un jie jleewden am nich; öba de Takskolaikta un Hüaren jleewden am; un aus jie daut zajgen, deed jünt daut nohäa nich leet un jleewden nich.

33  “Horrcht nö noch een Jlikjnis: Doa wia un wesa Launtäjendeema waut un Wiengoaden plaunt un zad un Tün doarom, un gröwd doa ne Wienpras nen un büd un Torrm. Un hee Pacht däm üt nö Wiengoadna, un jinkj nö un Ütlaunt.

34  “Nü aus dee Wiendrüwen Tiet nö aun wia, shekjt hee Deena nö de Wiengoadna, daut zee muchten det Frucht kjrian.

35  “Un de Wiengoadna noomen ziene Deena, feshlüajgen eenem, shlüajgen eenem Doot, un  steenjenden un aundrem.

36  “Hee shekjt wada aundre Deena, meeja aus de iashte, un zee deeden kraikt zoo too dee.

37  “Dan, too dem latsten shekjt hee zienem Zän nö ent un zäd, „Zee woarren mienem Zän respaikten.‘

38  “Öba aus de Wiengoadna dem Zän zajgen, zäden zee mank zikj zelfst, ‚Dit es de Oaw. Kömt, löt ons am Doot mäaken un zien Oafgoot nämen.‘

39  “Dan noomen zee am un shmeeten am üt dem Wiengoaden rüt un müaken am Doot.

40  “Doawäajens, wan de Äjendeema fon dem Wiengoaden kjemt, waut woat hee too de Wiengoadna doonn?“

41  Zee zäden too am, „Hee woat dee beeze Mana mizröblich fenichten, un dem Wiengoaden nö aundre Pachten waut am de Frucht woarren jäwen en de Joarestieden.“

42  Jeezus zäd too ent, „Ha jie nienich jeläst en de Shreft:

 

‚De Steen waut de Büja rütstaden

              Es de Hauptaikjsteen jeworrden.

              Dit es dem HARRN zien doonn,

                     un daut es errstaunent en onze

              Üajgen‘? ^{Ps 118:22,23}

 

43  “Doawäajens zaij ekj too jünt, daut Got zien Rikj woat fon jünt jenömen woarren un nö un aundret Natsjoon jejäwt woarren waut de Frucht doafon brinjen woat.

44  “Un wäa’ema op disem Steen felt woat febräaken woarren; öba op wämema dee felt, dee woat däm too Pölwa mölen.”

45  Nü aus de Hauptpriesta un de Foarizäja ziene Jlikjnisen hiaden, fenoomen zee daut hee fon ent räd.

46  Öba aus zee fezochten Henj op am too laijen, ferrchten zee de Shoarren, wiels dee hilden am fe un Profeet.