24:1  Dan jinkj Jeezus rüt un feleet fon dem Tempel, un ziene Jinja kjeemen un weezen am aul de Jebieda fon dem Temple.

2  Un Jeezus zäd too ent, „Zee jie nich aul dize Dinja? Zecha, zaij ekj too jünt, nich een Steen woat hia op un aundrem jelöten woarren, waut doa nich woat rauf jeshmäten woarren.“

3  Nü aus hee op dem Oliewen Boach zaut, kjeemen ziene Jinja priewautlich nö am un zäden, „Zaij ons, waneeja woarren dize Dinja zenn? Un waut woat de Täkjen fon dienem kömen zenn, un fon det Enj fon dize Tiet?

4  Un Jeezus auntwuad un zäd too ent: „Paust op daut kjeena jünt feleidt.

5  “Dan fäle woarren en mienem Nömen kömen un zaijen, ‚Ekj zen de Kjrist,‘ un woarren fäle feleiden.

6  “Un jie woarren Jeräd hiarren fon Kjriaj. Zeet daut jie nich jetrubelt zenn; dan aul dize Dinja moten woarren, öba det Enj es noch nich.

7  “Dan Natsjoon woat opstönn jäajen Natsjoon, un Rikj jäajen Rikj. Un doa woarren Hungashnooten un Pläujgen, un Iadbäbes zenn en feshiednichste Städa.

8  “Aul dize Dinja zenn de aunfank fon Weedäujgel.

9  “Dan woarren zee jünt äwajäwen nö Triebzaul un jünt Doot mäaken, un jie woarren jehast woarren fon aule Natsjoonen om mienem Nömens haulwen.

10  “Un dan woarren fäle jestadt zenn, un woarren eena dem aundrem feröden.

11  “Dan woarren fäle faulshe Profeeten opstönen un fäle feleiden.

12  “Un wiels Jezatsloozichkjeiten woarren äwarann, woat de Leew fon fäle kolt woarren.

13  “Öba dee waut bot aun dem Enj üthelt woat jeradt woarren.

14  “Un dit Eefanjeeliejum woat en de gaunse Welt jeprädicht woarren fe un Seichnis too aule Natsjoonen, un dan woat det Enj kömen.

15  “Doawäajens, wan jie dem Jreijel fon de Eedenshoft waut Danjel de Profeet fon rädt zeenn stönn en de Heilje Städ“ (löt däm waut läst festönn),

16  “dan löt dee waut en Jüdäja zenn en de Boaj nen fläjen.

17  “Lot däm, waut op det Hüs böwen es, nich rauf kömen doa irrjent waut rüt too nämen.

18  “Un löt däm waut op de Stap es nich trigj gönn ziene Kjleeda too hölen.

19  “Öba wee too dee waut met Kjint zenn, un dee waut Brostkjinja han en dee Däujgel!

20  “Un bädt daut jüne Flicht nich mucht de Winta zenn ooda aun dem Zabat.

21  “Wiels dan woat groote Triebzaul zenn, zoo aus noch nienich jewast es fon dem Aunfank fon de Welt bot dize Tiet too; nä, un woat uk nienich meeja Zenn.

22  “Un büta dee Däujgel fekjarrtat worrden, wuad kjeen Fleesh jeradt woarren; öba om de Ütjewälde äats haulwen woarren dee Däujgel fekjarrtat woarren.

23  “Dan, wan irrjent eena too jünt zaicht, ‘Kjikjt, hia es de Kjrist!’ ooda, ‚Doa! Jleewt daut nich.

24  “Dan faulshe Kjristen un faulshe Profeeten woarren opstönn un groote Täkjens un Wundash wiezen toom feleiden, wan mäajlich, zoogoa de Ütjewälde.

25  “Zeetemöl, ekj ha jünt en dem Ferüt jezaicht.

26  “Doawäajens wan zee zaijen too jünt, ‚Kjikjt, hee es en de Eed!‘ göt nich rüt; ooda ‚Kjikjt, hee es en de bena Stowen!‘ jleewt daut nich.

27  “Dan zoo aus de Blitz fon dem Oosten kjemt un dacht nö dem Wasten, zoo woat uk dem Menschenzän zien kömen zenn.

28  “Dan wua’ema det Ös es, doa woarren de Odlash toop jezaumelt zenn.

29  “Fuats nö dem Triebzaul fon dee Däujgel woat de Zon jedunkelt woarren, un de Mön woat äa Licht nich jäwen, un de Stiarrns woarren fon dem Himel faulen, un de Kjreften fon de Himels woarren jeshedat woarren.

30  “Dan woat de Täkjen fon dem Menschenzän opwiezen en dem Himel, un dan woarren aul de Stam op de Iad trüarren, un zee woarren dem Menschenzän zeenn kömen en de Wolkjen fon dem Himel met Krauft un groote Harrlichkjeit.

31  “Un hee woat ziene Enjeln shekjen met un grootet jelüd fon un Trompeet, un zee woarren aul de Ütjewälde toop zaumeln fon de feeja Wind, fon een Enj fon dem Himel bot det aundret.

32  “Nü liat un Jlikjnis fon dem Fiejen Boom: Wan ziene Asta ol wäkj woarren un dee mucht öl Bläderrn, dan weet jie daut Zoma dicht bie es.

33  “Zoo uk jie, wan jie aul dize Dinja zeenn, dan weet daut daut nö’aun es, bie de Däaren!

34  “Zecha, zaij ekj too jünt, dize Jeneratsjoon woat nich feshwinjen bot aul dize Dinja pesiat zenn.

35  “Himel un Iad woarren fegönn, öba miene Wiad woarren äwa kjeen Waich fegönn.

36  “Öba fon däm Dach un dee Stund weet kjeena, nich möl de Enjeln en dem Himel,[1] öba bloos mien Föda.

37  “Öba zoo aus daut wia en Nö’a ziene Däujgel, zoo woat dem Menschenzän  zien Kömen uk Zenn.

38  “Dan zoo aus daut wia en de Däujgel ferr dem Äwaflus, zee eeten un drunken, befrieden un worrden en de dem befriejen jejäwt, bot dem Dach daut Nö’a en de Arrche nen jinkj,

39  “un wisten nich bot de Äwaflus kjeem un noom ent aula waich, zoo woat dem Menschenzän zien kömen uk zenn.

40  “Dan woarren twee Mana op det Flekj Zenn: eena woat jenömen woarren un de aundra woat hinjalöten woarren.

41  “Twee Früjes woarren mölen bie de Mäl: eene woat jenömen woarren un de aundre hinjalöten.

42  “Paust doawäajens op, dan jie weeten nich waut fone Stund jün Harr kjemt.

43  “Öba weet dit, daut wan de Meista fon det Hüs haud jewist too waut fone Tiet de Deef wuad kömen wuad hee han opjepaust un nich han errlaubt daut en zien Hüs worrt nen jebräakjen.

44  “Doawäajens ziet jie uk reed, dan de Menschenzän kjemt too ne Stund waut jie nich woarren denkjen.

45  “Wäa es dan de trüja un weiza Deena, wäm de Meista Harrsha müak äwa zien Hüshault, toom dee aun Tiet äten too jäwen?

46  “Jezäajent es dee Deena wäm zien Meista, wan hee kjemt, finjt zoo doonn.

47  “Zecha, zaij ekj too jünt daut hee woat am Harrsha mäaken äwa aul zienem Habungoot.

48  “Öba wan dee shlaichta Deena zaicht en zien Hoat, ‘Mien Meista feshlüat zien kömen,’[2]

49  “un fankt aun ziene Metdeena too feshlönn, un too äten un too drinkjen met de Züpa,

50  “de Meista fon däm Deena woat kömen aun un Dach wan hee nich nö am lüat, un too ne Stund waut hee nich om wist,

51  “un hee woat am en twee shnieden un am nö zien Poat met de Heichla hanstalen. Doa woat hielen un Tänen gnorrshen zenn.“

[1] NU-Taikst zaicht uk nich de Zän.

[2] NU-Taikst lat üt zien kömen üt.