12:1  Nü un grootet Täkjen sheen fäa en dem Himel: Ne Frü jekjleedt met de Zon, met de Mön unja äare Feet, un op äarem Kop un Bloomenkraunts fon twalw Stiarrn.

2  Dan aus zee met Kjint wia, shräch zee üt en Jeburrtsweejen un en weedäujgel toom jeburrt jäwen.

3  Un noch een Täkjen sheen fäa en dem Himel: Zeetemöl, un groota, fiarooda Drachen waut doa zäwen Kjap haud un tian Hiana, un zäwen Kroonen op ziene Kjap.

4  Zien Säujgel trok un dredel fon de Stiarrn fon dem Himel un shmeet dee nö de Iad. Un de Drachen stunt ferr de Frü dee doa reed wia toom jeburrt jäwen, toom det Kjint opfräten zoo feks aus daut jeboorren wia.

5  Zee brocht un Maunsoatjet Kjint fäa, dee doa zul aul de Natsjoonen räajelen met ne Iazastang. Un äa Kjint worrt nopjenömen nö Got un zienem Troon.

6  Dan flüach de Frü en de Wiltnis nen, wua zee ne Städ haud waut reed jemäakt wia bie Got, daut zee arr doa zulen Äten jäwen fe düzent, twee hundat un sastich Däujgel.

7  Un Kjrich brüak üt en dem Himel: Miecha‘el un de Enjeln feiten met dem Drachen; un de Drachen un ziene Enjeln feiten,

8  öba zee wiarren nich stoakj jenüach, un kjeene Städ wia meeja jefungen fe dee en dem Himel.

9  Un de groota Drachen wia rüt jeshmäten, dee Shlang fon oole Tiet, waut de Diewel un de Zötön jenant es, dee de gaunse Welt feleidt; dee wia rüt jeshmäten nö de Iad, un ziene Enjeln wiarren rüt jeshmäten met am.

10  Dan hiad ekj ne lüde Stem fon dem Himel zaijen, “Nü Radunk, un Krauft, un det Kjenichrikj fon onzem Got, un de Krauft fon zienem Kjrist zenn jekömen, dan de Fekjläaja fon onze Breeda, waut dee fekläujgd ferr onzem Got Dach un Nacht, es worrden rauf jeshmäten.

11  Un zee äwastunden am derrch det Bloot fon det Laum un derrch det Wuat fon äa Seichnis, un zee leewden äare Läwes nich bot dem Doot.

12  “Doawäajens, freit jünt, Ö Himels, un jie dee doa benen wönn! Wee too de Bewöna fon de Iad un de Zee! Dan de Diewel es rauf jekömen nö jünt, un haft grooten Oaja, wiels hee weet hee haft ne korrte Tiet.“

13  Nü aus de Drachen zach daut hee nö de Iad jeshmäten wia, fefoljd hee de Frü waut haud jeburrt jejäwt too det Maunsoatjet Kjint.

14  Öba de Frü worrden twee Flichten jejäwt fon un grooten Ödla, daut zee mucht en de Wiltnis nen fläjen nö äare Städ, wua zee errnäat woat woarren fe ne Tiet, un Tieden, un ne haulwe Tiet, waich fon det Jäajenwuat fon de Shlang.

15  Dan späch de Shlang Wöta üt zien Mül rüt zoo aus ne Äwashwamunk nö de Frü, daut hee arr mucht waich dräujgen met de Äwashwamunk.

16  Öba de Iad holp de Frü, un de Iad müak äa Mül öp un shlukt de Äwashwamunk op waut de Drachen haud ütjespäajen üt zien Mül.

17  Un de Drachen wia fe’oajat met de Frü, un hee jinkj un müak Kjrich met de äwaje fon äare Nökömende, waut Got ziene Jebooten hoolen un Jeezus Kjristus zien Seichnis han.