3:1  “Un too dem Enjel fon de Kjoakj en Sarrdes shriew,

‘Dize Dinja zaicht dee waut de zäwen Jeista fon Got un de zäwen Stiarrn haft: „Ekj weet diene Woakjen, daut dü un Nömen hast, daut dü läwentich best,  öba dü Doot best.

2  “Wäak un stoakj de Dinja waut bliewen, waut doa reed zenn toom stoawen, dan ekj ha diene Woakjen nich folkömen jefungen ferr Got.

3  “Hoolt aun dem Denkj doawäajens woo jie han jekjräajen un jehiat; hoolt faust un doot Büsee. Doawäajens, wan jie nich woarren wäaken, woa ekj op jünt kömen aus un Deef, un jie woarren nich weeten en woone Stund ekj op jünt kömen woa.

4  “Dü hast un poa Nömes zoogoa en Sarrdes waut nich äare kjleeda fe’onreinicht han; un dee woarren met mie gönn  en Wit, dan dee zenn wirrdich.

5  “Dee waut äwawindt woat en wite Kjleeda jekleedt woarren, un ekj woa nich zienem Nömen üt det Läwesbüak ütlashen; öba woa zienem Nömen ferr mienem Föda un ferr ziene Enjeln bekjann.

6  “Dee waut un Ua haft toom hiarren, löt däm hiarren waut de Jeist zaicht too de Kjoakjen.’”

7  “Un too dem Enjel fon de Kjoakj en Filadelfieja shriew,

‘Dize Dinja zaicht dee waut heilich es, dee waut woa es, „Dee waut dem Shlätel fon Dawied haft, dee dee öp mäakt un kjeena mäakt too un too mäakt un kjeena mäakt öp”: ^{Jez 22:22}

8  “Ekj kjan diene Woakjen. Zee, ekj ha ferr die ne öpne Däa jezat, un kjeena kaun dee too mäaken; dan dü hast un bät Krauft, hast mien Wuat jehoolen, un hast mienem Nömen nich festräden.

9  “Werrkjlich woa ekj dee fon Zötön ziene Zienagog, waut zaijen zee zenn Jüden un zenn nich, öba läjen, werrkjlich woa ekj ent mäaken kömen un aunbäden ferr diene Feet, un toom weeten daut ekj die jeleewt ha.

10  “Wiels dü mien Jeboot hast jehoolen toom Aunhoolent zenn, woa ekj die hoolen fon de Triebzaul Stund  waut doa woat kömen äwa de gaunse Welt, dee too proowen waut op de Welt wönn.

11  “Zeejemöl, ekj köm feks! Hool faust waut dü hast, daut kjeena diene Kroon nemt.

12  “Dee waut äwawindt, woa ekj un Stenda mäaken en mienem Got zienem Tempel, un hee woat niemöls meeja rüt gönn. Un ekj woa aun am dem Nömen fon mienem Got un dem Nömen fon de Staut fon mienem Got shriewen, de Nieje Jerüzalem, waut doa rauf kjemt fon dem Himel fon mienem Got. Un ekj woa op am mienem niejen Nömen shriewen.

13  “Dee waut un Ua haft toom hiarren, löt däm hiarren waut de Jeist zaicht too de Kjoakjen.”’

14  “Un too dem Enjel fon de Kjoakj fon de La’odisiejan shriew,

‘Dize Dinja zaicht de Amen, de trüja un woara Seichnis, de Aunfank fon Got ziene Kjreejatüa:

15  “Ekj kjan diene Woakjen, daut dü nich kolt ooda heet best. Ekj wensch dü wiasht kolt ooda heet.

16  “Doch, wiels dü leiwoam best, un nich kolt ooda heet, woa ekj die üt mien Mül rüt spiejen.

17  “Wiels dü zaichst, ‘Ekj zen rikj un zen femiat jeworrden, un fält daut aun nusht‘, un weetst nich daut dü mizröblich best, un oam, un näaktich,

18  “röd ekj die too toom Golt kjeepen fon mie, jereinicht en Fia, daut dü muchst rikj zenn; un wite  Kjleeda, daut dü muchst jekleedt zenn, daut de shaund fon dien näakjet nich mucht öpenboat woarren; un diene Üajgen muchst enzaulwen met Üajgen Zaulw, daut dü muchst zeenn.

19  “Zoo fäl aus ekj leew, femön ekj un beströf ent. Doawäajens ziet iewrich un doot Büsee.

20  “Zeetemöl, ekj stö bie de Däa un Klopa. Wan irrjenteena miene Stem hiat un mäakt de Däa öp, ekj woa nen kömen nö am un met am speizen, un hee met mie.

21  “Too däm waut doa äwawindt woa ekj jäwen met mie op mienem Troon too zeten, zoo aus ekj uk  äwawind un zaut döl met mienem Föda op zienem Troon.

22  “Dee waut un Ua haft, löt däm hiarren waut de Jeist zaicht too de Kjoakjen.“‘“