6:1 Nü ekj zach aus det Laum haud eent fon de Zäajels öp jemäakt; un ekj hiad de feeja läwenje Dinja zaijen met ne Stem aus un Rumel, „Kom un zee.“

2  Un ekj kjikjt un zach, un zeetemöl, un witet Piat. Dee waut doa böwen zaut haud un Bäujgen; un un Kroon worrt am jejäwt, un hee jinkj rüt un jewont un toom jewenn.

3  Aus hee haud dem tweeden Zäajel öp jemäakt, hiad ekj det tweedet läwenjet Dinkj zaijen, “Kom  un zee.”

4  Noch een Piat, fiaroot, jinkj rüt. Un daut wia jejäft too däm waut doa böwen zaut toom Fräd fon de Iad nämen, un daut de Menschen zulen eena dem aundren Doot mäaken; un doa wia am un grootet Shwiat jejäwt.

5  Aus hee haud dem dreden Zäajel öp jemäakt, hiad ekj det drede läwenjet Kjreejatüa zaijen, „Kom un zee.“ Un ekj kjikjt, un zeetemöl, un shwoatet Piat, un dee waut doa böwen zaut haud ne Wichtshöl en ziene Haunt.

6  Un ekj hiad ne Stem en de Med fon de feeja läwenje Kjreejatüarren zaijen, „Un Kwoat[1] Weit fe un Denariejus, un dree Kwoat Joasht fe un Denariejus; un fedoawt nich det Eelj un dem Wien.“

7  Aus hee dem fiaden Zäajel haud öp jemäakt, hiad ekj de Stem fon det fiadet läwenjet Kjreejatüa zaijen, „Kom un zee.“

8  Un ekj kjikjt, un zeetemöl, un blauset Piat. Un de Nömen fon däm dee doa böwen zaut wia Doot, un Hädiez foljd met am. Un Krauft wia ent jejäwt äwa un fiadel fon de Iad, toom Doot mäaken met det Shwiat, met Hunga, met Doot, un bie de Beesta fon de Iad.

9  Aus he dem fefden Zäajel haud öp jemäakt, zach ekj unja dem Aultoa de Zeelen fon dee waut aufjeshauft wiarren fe Got zien Wuat un fe dem Siechnis waut zee hilden.

10  Un dee shräjen met ne lüde Stem un zäden, “Woo lang, Ö Harr, heilich un Woa, bot dü ons Bloot rechst un  jeraichst op dee waut op de Iad wönn?”

11  Dan worrt un jiedrum fon ent un witet Kjleet jejäwt; un daut wia jezaicht too ent daut zee zulen un kjlienet stootsje lenja lüarren, bot beides de numa fon äare Metdeena un äare Breeda, waut doa wuaden aufjeshauft woarren zoo aus zee wiarren, foadich wia.

12  Ekj kjikjt aus hee dem zasten Zäajel öp müak, un zeetemöl, doa wia un grootet Iadbäben; un de Zon worrt shwoat aus Zakseich fon Hoa, un de Mön worrt aus Bloot.

13  Un de Stiarrn fon dem Himel folen nö de Iad, zoo aus un Fiejen Boom ziene löte Fiejen lat faulen wan daut jeshedat woat fon un mechtjen Wint.

14  Dan rold de Himel waich aus ne Rol wan dee opjerolt woat, un jieda Boach un Inzel worrt üt ziene Städ jetrokjen.

15  Un de Kjenichs fon de Iad, de Hauptmana, de Rikje Mana, de Komandaunten, de mechtje Mana, jieda Sklöw un jieda frieja Maun, festüaken zikjzelfst en de Boachheelen un mank de Steena fon de Boaj,

16  un zäden too de Boaj un Steena, “Fault op ons un festäakt ons fon det Jezecht fon däm dee doa op dem Troon zet un fon dem Oaja fon det Laum!

17  “Dan de groota Dach fon zienem Oaja es jekömen, un wäa kaun stönn?“

[1] Dit es rom een Dachs Loon.