7:1  Nö dize Dinja zach ekj feeja Enjeln bie de feeja kaunten fon de Welt stönn, un dee hilden de feeja Wind fon de Iad, daut de Wint nich zul blözen op de Iad, op de Zee, ooda op irrjent un Boom.

2  Dan zach ekj un Enjel rauf kömen fon dem Oosten, un haud dem Zäajel fon dem läwenjen Got. Un hee shräch met ne lüde Stem too de feeja Enjeln too wäm det jejäwt wia de Iad un de Zee too shädjen,

3  un zäd, “Doot de Iad kjeen shöden, de Zee, ooda de Beem bot wie Got ziene Deena jezäajelt han op äare Stiarrns.“

4  Un ekj hiad dem numa fon dee waut jezäajelt wiarren. Een hundat un feeja un fiatich duzent fon aul de Stam fon de Kjinja fon Iesra’eel wiarren jezäajelt:

5        fon dem Staum fon Jüda wiarren twalw düzent jezäajelt; fon dem Staum fon Rüben wiarren twalw düzent jezäajelt; fon dem Staum fon Gad wiarren twalw düzent jezäajelt;

6        fon dem Staum fon Asherr

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Naftalie

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Manasa

wiarren twalw düzent jezäajelt;

7        fon dem Staum fon Simiejon

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Levie

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Isakarr

wiarren twalw düzent jezäajelt;

8        fon dem Staum fon Zebjülon

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Jösef

wiarren twalw düzent jezäajelt;

fon dem Staum fon Benjamien

wiarren twalw düzent jezäajelt.

9  Nö dize Dinja kjikjt ekj, un zeetemöl, ne groote Shoa waut kjeena kun numerrn, fon aule Natsjoonen, Stam, Menschheiten, un Tungen, stunden ferr dem Troon un ferr det Laum, jekjleedt en wite Kjleeda, met Paulm Asta en äare Henj,

10  un shräjen üt met ne lüde Stem, un zäden, “Radunk jehiat too ons Got dee doa op dem Troon zet, un too det Laum!”

11  Aul de Enjeln stunden rom dem Troon un de Eltestash un de feeja läwenje Kjreejatüaren, un folen op äare Jezechta ferr dem Troon un bäden Got aun,

12  un zäden:

“Amen! Zäajenunk un Harrlichkjeit un Weisheit,

Dank jäwen un Ia un Krauft un Macht,

Zie too onzem Got fe’ema un ema.

Amen.“

13  Dan auntwuad eena fon de Eltestash un zäd too mie, “Wäa zenn dize aunjetroken en wite Kjleeda,  un fon wua kjeemen dee?“

14  Un ekj zäd too am, “Harr, dü weetst.” Un hee zäd too mie, “Dit zenn dee waut üt groote Triebzaul kömen, un han äare Kjleeda jewoshen un wit jemäakt en det Bloot fon det Laum.

15  “Doawäajens zenn dee ferr Got zienem Troon, un deenn am Dach un Nacht en zienem Tempel. Un dee waut op dem Troon zet woat mank ent wönn.

16  “Dee woarren nich meeja hungerrn uk nich meeja darrshten; de Zon woat ent nich meeja trafen, uk nich irrjent het;

17  “dan det Laum waut en de med fon dem Troon es woat ent Hoaden un ent nö läwenje Sprinkjen fon Wöta leiden. Un Got woat aul de Trönn fon äare Üajgen weshen.“