Kapitel 11 REEMA
11:1 Ekj zaij dan, haft Got ziene Menschen waich jeshmäten? Zecha nich! Dan ekj zen uk un Iesra’eeliet, fon det Zöt fon Abraham, fon dem Staum fon Benjamien.
2 Got haft nich ziene Menschen waich jeshmäten wäm hee en dem Ferüt kjand. Ooda weet jie nich waut de Shreft zaicht fon Eelieja, woo he prachad met Got jäajen Iesra’eel un zäd,
3 “HARR, zee han diene Profeeten Doot jemäakt un diene Aultoarrn döl jeräten, un ekj auleen zen äwajebläwen, un zee zäkjen mien Läwen”?
4 Öba waut zaicht de jetliche Auntwuat too am? „Ekj ha fe miezelfst zäwen düzent Mana trigj jehoolen waut nich han de Kjnee jebäujgen too Ba’al.“
5 Un doch zoo, nü too dize Tiet es doa un Äwabliefsul nö de Wälunk fon Jnöd nö.
6 Un wan derrch Jnöd, dan es daut nich lenja derrch Woakjen; zust es Jnöd nich meeja Jnöd. Öba wan daut fon Woakjen es, es daut nich meeja fon Jnöd; zust es un Woakj nich meeja un Woakj.
7 Waut dan? Iesra’eel haft nich errlangt waut zee zocht; oba de Ütjewälde han daut errlangt, un de äwaje wiarren feblendt.
8 Kraikt zoo aus daut jeshräwen es:
“Got haft ent dem Jeist fon shleeperrn jejäwt,
Üajgen daut zee nich zeenn zulen,
Un Uarren daut zee nich hiarren zulen,
Bot disem Dach too.“ Jez 29:10, 13
9 Un Dawied zaicht:
“Löt äarem Desh ne Shleng un ne Faul woarren,
Un Stolpaklots, un ne Beloonunk too ent.
10 Löt äare Üajgen jedunkelt zen, zoo daut zee
nich zeenn, un ema äa rigjen döl
bäjen.” Ps 69:22-23
11 Ekj zaij dan, han zee jestolpat daut zee zulen faulen? Zecha nich! Öba derrch äa Faul, toom ent too Aufgonst aunreitsen, es de Radunk nö de Heiden jekömen.
12 Nü wan äa Faul de Rikjdoms fon de Welt es, un äa korrt kömen de Rikjdoms fon de Heiden es, woo fäl meeja äare Folheit!
13 Dan ekj räd too jünt Heiden; enzoofäl aus ekj un Apostel zen too de Heiden, ekj fejrata mienem Deenst,
14 wan ekj äwa irrjent un waich mucht dee waut mien Fleesh zen opreitsen un wese fon ent raden.
15 Dan wan äa waichshmieten de Traichstalunk fon de Welt es, waut woat äare Aunnämunk zen aus läwen fon de Doodes.
16 Dan wan de iashte Frucht heilich es, dan es de Klumpen uk heilich; un wan de Warrtel heilich es, zenn uk de Asta.
17 Un wan wese fon de Asta aufjebräaken wiarren, un dü, waut un wila Oliewen Boom best, wiasht nen jepropt mank ent, un worrtst un Deelnäma fon de Warrtel un det fatet fon dem Oliewen Boom,
18 doo nich puchen jäajen de Asta. Öba wan dü puchst, hool aun dem Denkj daut dü deist nich de Warrtel stieperrn öba de Warrtel stiepat die.
19 Dü woasht dan zaijen, “De Asta wiarren aufjebräaken daut ekj mucht nen jepropt woarren.”
20 Goot jezaicht. Wäajen Ongloowen wiarren dee aufjebräaken, un dü steist derrch Gloowen. Zie nich hüachmütich, öba ferrcht.
21 Dan wan Got nich de Natüarliche Asta spoad, mucht hee die uk nich spoarren.
22 Doawäajens bedenkj daut Got goot es, un ziene Strenjheit: op dee waut folen, Strenjheit; öba too jünt, [1]goodet, wan dü aunheltst en zien goodet. Aundash best dü aufjeshnäden.
23 Un zee uk, wan zee nich en Ongloowen bliewen, woarren trigj nen jepropt woarren, dan Got haft de mäajlichkjeit ent wada nen too propen.
24 Dan wan jie üt un Oliewen Boom rüt jeshnäden zen waut doa wilt derrch Natüa es, un wiarren jäajen Natüa en un jekultiwätaden Boom nen jepropt, woo fäl meeja woarren dize, waut de Natüarrliche Asta zen, nich trigj en äarem äjenen Boom nen jepropt woarren?
25 Dan ekj wel nich, Breeda, daut jie zulen onweetent zen fon disem Jeheemnis, doamet jie met eenmöl weis zen en jüne äjena Meenunk, daut Blintheit es jeworrden too Iesrä’eel en poat bot de Tiet fon de Heiden foljekömen es.
26 Un zoo woat aulet Iesra’eel jeradt woarren, zoo aus daut jeshräwen es:
“De Rada woat kömen fon Siejoon,
Un hee woat de Gotloozichkjeiten fon Jakob
waich dreijen;
27 Dan dit es mien Bunt met ent,
Wan ekj äare Zinden waich näm.” Isa 59:20,21 [2]
28 Om det Eefanjeeliejum, zen zee Fiend om jünets haulwen, öba om de Ütjewälde zen zee jeleewde om de Födash äats haulwen.
29 Dan de Göwen un de Roopunk fon Got zen önen leetdoonn.
30 Dan zoo aus jie eenmöl onjehoorrzom wiarren too Got, doch nü ha jie Errboarrmunk jekjräajen derrch äare Onjehoorrzomkjeit,
31 zoogoa nü zenn dize uk Onjehoorzom jewast, daut derrch de Errboarmunk waut jünt jewäzen wia zee uk muchten Errboarrmunk emfangen.
32 Dan Got haft ent aula äwajäft too Onjehoorrzomkjeit, daut hee much Errboarrmunk han aun ent aula.
33 Ö, woo deep zen de Rikjdoms fon de Weisheit un Wisenshoft fon Got! Woo onütforrshtlich zen ziene Jerechten un ziene Wäaj febie ütfinjen!
34 “Dan wäa haft dem HARRN zienem Zen jekjant?
Ooda wäa es zien Rötjäwa
jeworrden?“ Jez 40:13 Jer 23:18
35 “Ooda wäa haft iasht nö am jejäft,
Un daut woat am trigj jetölt?” Hie‘ob 41:11
36 Dan fon am un derrch am un too am zen aule Dinja, too wäm Ia mucht zen fe’ema. Amen.
[1] NU-Taikst laicht bie fon Got.