2:1  Doawäajens best dü önen Entshuldjunk, Ö Mensch, wäa’ema dü best waut doa rechtst, dan en wautema dü un aundrem rechtst fedaums dü die zelfst; dan dü dee doa rechtst, deis de nämelje Dinja.

2  Öba wie weeten daut Got zien Jerecht es nö de Woarheit nö jäajen dee waut zoone Dinja eewen.

3  Un denkst dü dit, Ö Mensch, dü dee doa dee rechtst waut zoone Dinja eewen, un deist det zelwje, daut dü woasht Got zien Jerecht waich kömen?

4  Ooda fe’achst dü de Rikjdoms fon ziene Sheenheit, Lankjeduldichkjeit, un weetst nich daut Got ziene Sheenheit die too Büsee fiat?

5  Öba nö dien hoatnakjet un onbüsjet Hoat nö, shatst dü Oaja op fe die zelfst fe dem oajalichen Dach, un de Öpenboarunk fon Got zien jeraichtet Jerecht,

6  dee doa “woat jäwen too un jiedrem nö ziene Döten nö“: ^{Ps 62:12 Pr 24:12}

7  det eewjet Läwen too dee waut derrch aunhoolendet Jedult nö Harrlichkjeit, Ia un Onfejenkjlichkjeit zäkjen;

8  öba too dee waut zelfst zäkjent zenn un zenn de Woarheith nich jehoorrzom, öba zenn Onjeraichtichkjeit jehoorrzom un Öaja,

9  Triebzaul un Noot, op jieda Menschenzeel waut doa shlaichtet deit, too dem Jüd iasht un uk too de Jriechen;

10  öba Harrlichkjeit, Ia un Fräd too un jiedrem waut shauft waut goot es, too dem Jüd iasht un uk too de Jriechen.

11  Dan doa es kjeene aunjezeenende Perrzoon bie Got.

12  Dan zoo fäl aus han jezindicht önen det Jezats woarren fekömen önen det Jezats, un zoo fäl aus han jezindicht en det Jezats woarren jerecht woarren derrch det Jezats.

13  (dan nich dee waut det Jezats hiarren zen jeraicht en Got ziene Zecht, öba dee waut det Jezats doonn woarren jeraichtfoadicht;

14  dan wan de Heiden, dee det Jezats nich han, derrch Natüa de Dinja en det Jezats doonn, dize, wan zee uk nich det Jezats han, zenn un Jezats too zikj zelfst,

15  dee det Woakj bewiezen fon det Jezats en äare Hoaten jeshräwen, äa Jewesen draicht ent uk Seichnis, un äare Jedanken tweshen ent doonn entwäda ent fekläujgen ooda entshuldjen)

16  en dem Dach wan Got woat de Jeheemnisen fon Menschen rechten derrch Jeezus Kjristus, nö mienem Eefanjeeliejum.

17  [1]Werrkjlich best dü un Jüd jenant, un rüst en det Jezats, un mäakst dien Jepuch en Got,

18 un weetst zienem Welen, un nanst de baste Dinja aunjenäm too zen, wiels dü best je‘unjarecht üt det Jezats,

19  un best jetroost daut dü zelfst best un Fäajenja too de Blinje, un Licht too dee waut en Diestanis zen,

20  un Unjarechta fon Noarren, un Liara fon Bäbes, un hast un forrm fon de Wissenshoft un Woarheit en det Jezats.

21  Dü, doawäajens, waut aundre liasht, deis dü nich die zelfst liarren? Dü dee doa prädichst daut un Mensch zul nich stälen, deist dü stälen?

22  Jie, dee doa zaijen, “Doo nich de Eehezind eewen,” deist dü de Eehezind eewen?  Jie dee Aufjeta aufshüjen, doo jie Tempels bestälen?

23  Jie dee doa jünem Jepuch en dem Jezats mäaken, doo jie Got oniarren derrch det Jezats bräakjen?

24  Dan “Got zienem Nömen woat jelastat mank de Heiden wäajen jünt,” ^{Jezai. 52:5 Eze 36:22} zoo aus daut jeshräwen es.

25  Dan Beshniedunk loont zikj wan jie det Jezats hoolen; öba wan jie Jezatsenbräakja zenn, jüne Beshniedunk es Onbeshniedunk jeworrden.

26  Doawäajens, wan un onbeshnädna Maun de jeraichte Felangungen fon det Jezats helt, woat nich ziene Onbeshniedunk jetalt woarren aus Beshniedunk?

27  Un woat nich de fleeshelje Onbeshniedunk, wan hee det Jezats errfelt, jünt rechten, jie dee doa zoogoa met jün jeshräwnet Jezats un de Beshniedunk, äwaträda fon det Jezats zenn?

28  Dan dee es nich un Jüd waut doa bütalich eena es, un de Beshniedunk es uk nich daut waut bütalich en dem Fleesh es;

29  öba dee es un Jüd dee doa eena enalich es; un de Beshniedunk es daut waut fon det Hoat es, en dem Jeist, nich en dem Lata; wäms preiz nich fon Mensch es, öba fon Got.

[1] NU-Taikst zaicht Öba wan.