7:1  Ooda weet jie nich, Breeda, dan ekj räd too dee waut det Jezats kjann, daut daut Jezats haft Harrshoft äwa Mensch zoo lang aus hee läwt?

2  Dan ne Frü waut un Maun Haft es jebungen derrch det Jezats too äarem Maun zoo lang aus hee läwt. Öba wan äa Maun stoaft, es zee loos fon det Jezats fon äarem Maun.

3  Zoo dan, wan, wielt äa Maun läwt, zee zikj un aundrem friet, woat zee ne Eehezindarin jenant woarren; öba wan äa Maun stoaft, es zee frie fon det Jezats, zoo daut zee nich ne Eehezindarin es, wan zee zoogoa un aundrem Maun friet.

4  Doawäajens, miene Breeda, ze jie Doot jeworrden too det Jezats derrch Jeezus zienem Kjarrpa, daut jie muchten un aundrem friejen, daut es too däm dee opjerecht wia fon de Doodes, daut wie zulen Frucht dräujgen too Got.

5  Dan aus wie en det Fleesh wiarren, de zindfole Losten waut opjeheitat wiarren derrch det Jezats oabeiden en onze Jlieda toom Frucht dräujgen too dem Doot.

6  Öba nü ze wie jeradt worrden fon det Jezats, wiels wie zenn jestorrwen too daut waut ons hilt, zoo daut wie zulen en de Nie’ichkjeit deenn fon dem Jeist, un nich en det oolet fon dem Lata.

7  Waut zel wie dan zaijen? Es det Jezats Zind? Zecha nich! En dem jäajendeel, ekj wuad nich han Zind jekjant büta derrch det Jezats. Dan ekj wuad nich han jelest büta det Jezats haud jezaicht, „Dü zaust nich lesten.“ ^{Ex 20:17 De 5:21}

8  Öba Zind, waut doa jeläajenheit noom derrch det Jezats, shauft aulezorrten shlaichte Felangungen en mie. Dan opoat fon det Jezats wia Zind Doot.

9  Ekj wia eenmöl läwentich önen det Jezats, öba aus det Jeboot kjeem, läwd Zind op un ekj storrf.

10  Un det Jeboot, waut Läwen zul brinjen, funk ekj dem Doot too brinjen.

11  Dan Zind noom jeläajenheit derrch det Jezats, un felokt mie, un doa derrch müak daut mie Doot.

12  Doawäajens det Jezats es Heilich, un det Jeboot heilich un raicht un goot.

13  Es dan daut waut goot wia de Doot jeworrden too mie? Zecha nich! Öba Zind, daut daut mucht aus Zind opwiezen, prodüsiad dem Doot en mie derrch daut waut goot es, zoo daut Zind derrch det Jeboot mucht äwademöt zintlich woarren.

14  Dan wie weeten daut daut Jezats es jeistlich, öba ekj zen fleeshlich, fekoft unja Zind.

15  Dan waut ekj doo festö ekj nich. Dan waut ekj wel doonn, daut eew ekj nich; öba waut ekj haus, daut doo ekj.

16  Wan ekj dan doo waut ekj nich wel doonn, stem ekj met det Jezats daut daut goot es.

17  Öba nü es daut nich lenja ekj waut daut doo, öba Zind waut en mie hüziat.

18  Dan ekj weet daut en mie, daut es en mien Fleesh, hüziat nusht goodet; dan toom welen es jäajenwuatich met mie, öba woo daut üt too oabeiden waut goot es finj ekj nich.

19  Dan det goodet waut ekj wel doonn, doo ekj nich; öba det shlaichtet waut ekj nich wel doonn, daut eew ekj.

20  Nü wan ekj doo waut ekj nich wel doonn, es daut nich lenja ekj waut daut doo, öba Zind waut en mie hüziat.

21  Ekj finj dan un Jezats, daut shlaichtet es jäajenwuatlich met mie, dee, dee doa goodet wel doonn.

22  Dan ekj fejnie mie en Got zien Jezats nö dem enalichen Mensch.

23  Öba ekj zee noch een Jezats en miene Jlieda, waut Kjrich drift jäajen det Jezats fon mienem Zen, un brinkjt mie emfangen too det Jezats fon Zind waut en miene Jlieda es.

24  Ö jaumalicha Mensch daut ekj zen!  Wäa woat mie raden fon dem Kjarrpa fon disem Doot?

25  Ekj dank Got – derrch Jeezus Kjristus onzem Harrn! Zoo dan ekj zelfst deen Got zien Jezats met mienem Zen, öba met mien Fleesh deen ekj det Jezats fon Zind.