1:1  Paulus, un Sklöw fon Got un un Apostel fon Jeezus Kjristus, nö dem Gloowen fon Got ziene Ütjewälde un de Aunerrkjanunk fon de Woarheit waut nö jetlichkjeit nö es,

2  en Höp fon det eewjet Läwen woont Got, dee nich läjen kaun, fesprüak eeja de Tieden aunfongen,

3  öba haft en de raichte Tiet zien Wuat jeöpenboat derrch prädjen, waut äwajäwt wia too mie nö det Jeboot fon Got onzem Heilaunt nö;

4  Too Tietus, un woara Zän en dem jemeenen Gloowen: Jnöd, Errboarrmunk, un Fräd fon Got dem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus[1] onzem Heilaunt.

5  Fe dize Uazäak leet ekj die en Kriet, daut dü zust en Orrdninj stalen de Dinja waut doa korrt kömen, un Eltestash be’aumpten en jieda Staut waut ekj die beföl,

6  wan irrjent un Maun Shultloos es, un Eenfrüjesmaun, waut trüje Kjinja haft nich beshuldicht met aufläwen ooda waut nich unjadönen zenn.

7  Dan un Äwazechta mot Shultloos zenn, zoo aus un Hüshoola fon Got, nich prautsich, ooda wutich, ooda jejäwt too Wien, ooda Jewault eewen, nich bejiadich fe Jelt,

8  öba opnäment, eena waut leew haft fe waut goot es, goot jezonn, jeraicht, heilich, un zelfst beharrsht,

9  waut det trüje Wuat faust helt zoo aus hee es jeliat worrden, daut hee mucht kjenn, derrch jezunde Lia, beides femönn un dee äwatseijen waut jäajenaun zenn.

10  Dan doa zenn fäle waut nich unjadönen zenn, beides ladje Rädnash un Feleidash, opoatlich dee fon de Beshniedunk,

11  wäms Miela moten jestopt woarren, dee doa gaunse Hüshaulten fedreijen, un liarren Dinja waut zee nich zulen, fe de Uazäak fe onoprechtjet Jewens.

12  Eena fon ent, un Profeet fon äare äjene, zäd, “Kjrietanz zenn ema Läajena, shlaichte Beesta, fule Fräta.“

13  Dis Seichnis es zoo. Doawäajens doot ent shoap femönn, daut zee mäajen jezunt en dem Gloowen zenn,

14  un nich nö Jüdishe Föbeln un Menschen Jebooten horrchen, dee doa fon de Woarheit dreijen.

15  Too de iedel es aules iedel, öba too dee waut enjeshwient zenn un onjleewent es nusht iedel; öba zoogoa äa Zen un Jewesen zenn enjeshwient.

16  Zee jäwen fäa Got too kjann, öba en Woakjen festrieden zee am, wiels zee zenn opsheizlich, onjehoorrzom un fe’errt fe jieda goodet Woakj.

[1] NU-Taikst last un Jeezus Kjristus onzem